 |
 |
 |
| Κλικ στις εικόνες για μεγέθυνση |
Μια Ελλάδα «έαρ σαν πάντα»!
Τα χελιδονίσματα είναι κάλαντα που έψαλαν παιδιά στην αρχαία Ελλάδα, στην αρχή της άνοιξης.Τα παιδιά τραγουδάνε και στις μέρες μας τα χελιδονίσματα, σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, την 1η ή την 21η Μαρτίου, ημέρα της εαρινής ισημερίας. Πρόκειται για έθιμο, το οποίο κατάγεται από την αρχαιότητα, όπως αποδεικνύεται από το χελιδόνισμα (άσμα της χελιδόνας) το οποίο παραδίδει ο Αθήναιος περί το 200 μ.Χ. αλλά ανάγεται σε πολύ παλαιότερα χρόνια.
Σε πολλά άλλα άσματα των ημερών αυτών απευθύνονται χαιρετισμοί προς το έαρ και απαγγέλλονται επωδές για να διώξουν τον χειμώνα «Ίδε το έαρ το γλυκύ πάλιν επανατέλλει, φέρον υγείαν και χαράν και την ευημερίαν».
Αλλά η άνοιξη είναι συνδυασμένη και με τους χαιρετισμούς προς την Παναγία, αφού τις Παρασκευές της Σαρακοστής οι ευωδιές συμπλέκονται με τις ψαλμουδιές σε Εκείνη, την οποία ο Κύπριος Άγιος Νεόφυτος ο Έγκλειστος χαιρέτισε με το δικό του τρόπο, που συνδέει την Παναγία με τα χελιδονίσματα: «Χαίρε αγία χελιδών, δι’ ης το σωτήριον έαρ προς ημάς παρεγένετο». Και το «σωτήριον έαρ» δεν είναι άλλος από τον Σωτήρα Χριστό, ο οποίος μέσα στην άνοιξη έρχεται, με την γιορτή του Ευαγγελισμού, και μέσα στην άνοιξη πάσχει, γι’ αυτό και το «Ω γλυκύ μου έαρ» της Παναγίας εξακολουθεί να συγκινεί και τους πιο σκληρόκαρδους, έστω προς καιρόν.
Αλλά η άνοιξη σηματοδοτεί και την ανάσταση του Ελληνικού Έθνους, με την Επανάσταση που ξεκίνησε τον Μάρτιο του 1821 και οδήγησε στην δημιουργία του νέου Ελληνικού Κράτους.
Έκτοτε, τον Ελληνισμό δεν τον άφησαν οι περιπέτειες κι οι συμφορές. Όμως, παρά τις αντιξοότητες, ο λαός της άνοιξης είχε πάντα προ οφθαλμών του το Ελυτικόν: «Την άνοιξη αν δεν τη βρεις τη φτιάχνεις»
Από τη Διεύθυνση