Print
Η ομάδα "A.T.Ro.T.E." (Arsakeia Tositseia Robotics Team Ekali) τού Απογευματινού Ομίλου Ρομποτικής των Αρσακείων-Τοσιτσείων Δημοτικών Εκάλης, αποτελούμενη από τους μαθητές Αρβανιτάκη Διονύση, Παπαδοπούλου Χριστίνα, Τσιτσικοπούλου Ιφιρένα, και προπονήτρια την καθηγήτρια Πληροφορικής-Ρομποτικής των Αρσακείων-Τοσιτσείων Δημοτικών Εκάλης κ. Πωλίνα Πλουμιδάκη, συμμετείχε εφέτος για δεύτερη συνεχή χρονιά στον 9ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Εκπαιδευτικής Ρομποτικής WRO, όπου πραγματοποίησε εξαιρετική εμφάνιση κατακτώντας επάξια μια από τις πρώτες θέσεις στην τελική κατάταξη.
Ως ομάδα απέσπασε ενθουσιώδη σχόλια και διθυραμβικές κριτικές, τόσο από το κοινό όσο και από τους κριτές, για την άρτια και ολόπλευρη αντιμετώπιση τού θέματος, καθώς και για την καλαίσθητη και ενθουσιώδη παρουσίαση τού project, γεγονός που δικαιώνει με τον καλύτερο τρόπο την επίπονη και επίμονη προσπάθεια των μαθητών και τής προπονήτριάς τους.
Η ομάδα διακρίθηκε και πέρυσι στην Ελλάδα, παίρνοντας μετά από σκληρό συναγωνισμό το εισιτήριο για την Παγκόσμια Ολυμπιάδα Ρομποτικής στο Νέο Δελχί τής Ινδίας, όπου εκπροσώπησε επάξια το Σχολείο και τη χώρα μας, καθώς ανακηρύχθηκε μία από τις 15 καλύτερες ομάδες σε παγκόσμιο επίπεδο.
Στο πλαίσιο τής Ανοιχτής (Open) Κατηγορίας για το Δημοτικό, με θέμα «Sustainabots: Ρομπότ για την Αειφόρο Ανάπτυξη» η ομάδα σχεδίασε το «Αειφόρο Μουσείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς τής Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας». Πρόκειται για ένα μουσείο το οποίο λειτουργεί αποκλειστικά με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και διέπεται από τις αρχές τού βιοκλιματικού σχεδιασμού κτηρίων. 
Συγκεκριμένα, ένας ηλιακός συλλέκτης, ο Υπερίωνας και μια ανεμογεννήτρια, ο Γραίγος, είναι τοποθετημένα στο πάνω μέρος τού κτηρίου με σκοπό να «αναζητούν» τον ήλιο και τον άνεμο με τη βοήθεια κινητήρων.
Τα ρομπότ αυτά είναι συνδεδεμένα με ένα βολτόμετρο, το οποίο διαθέτει μια οθόνη για να προβάλλεται η ενέργεια που παράγεται την εκάστοτε χρονική στιγμή και μια μπαταρία για να αποθηκεύεται η παραγόμενη ενέργεια.
Επιπρόσθετα, το μουσείο έχει ελεύθερη είσοδο, όμως εάν κάποιος θέλει μπορεί να προσφέρει ό,τι επιθυμεί σε ένα ρομπότ-ταμία, αφού η αειφορία εμπεριέχει και το στοιχείο τής οικονομίας. Το ρομπότ αυτό ονομάζεται Μίνωας και η λειτουργία του έγκειται στο να αποταμιεύει τα χρήματα που προσφέρει ένας επισκέπτης και να αθροίζει το συνολικό ποσό που συγκεντρώθηκε.
Ακόμη, όλα τα απορρίμματα τού μουσείου διοχετεύονται σε ένα ρομπότ ανακύκλωσης, το όνομα τού οποίου είναι Ρέα. Το ρομπότ, με τη βοήθεια κατάλληλου αισθητήρα, καταφέρνει να «διαβάζει» το κάθε σκουπίδι που πρόκειται να πεταχτεί και να αναγνωρίζει εάν είναι ανακυκλώσιμο ή όχι. Κάθε σκουπίδι έχει συγκεκριμένη θέση σε έναν εσωτερικό περιστρεφόμενο κάδο, ανάλογα με το είδος του.
Κατόπιν, οι επισκέπτες κατά την έξοδό τους μπορούν να πάρουν ένα ενθύμιο από ένα ρομπότ-εκτυπωτή, το όνομα του οποίου είναι Ντα Βίντσι.
Επίσης, ένας μικροελεγκτής Arduino, ο Δίας, ρυθμίζει στο εσωτερικό τού μουσείου τα επίπεδα θερμοκρασίας, υγρασίας και φωτός για τα εκθέματα, με τη χρήση των κατάλληλων αισθητήρων. Με άλλα λόγια, εάν μεταβληθούν τα επίπεδα, για παράδειγμα, θερμοκρασίας ή υγρασίας, τότε στις δυο οθόνες που διαθέτει προβάλλεται το αντίστοιχο μήνυμα και ανάβει ένα προειδοποιητικό led φωτάκι.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην είσοδο τού μουσείου δεσπόζει ένα ρομπότ-διευθύντρια, η Αθηνά, που καλωσορίζει και χαιρετά τους επισκέπτες, περιστρέφοντας το κεφάλι της και αλλάζοντας το χαμόγελό της!
Τέλος, η ομάδα συνεργάστηκε με ένα αρχιτεκτονικό γραφείο προκειμένου να διερευνηθεί η δυνατότητα υλοποίησης τού project σε πραγματικές συνθήκες. Έτσι, πραγματοποιήθηκε αρχιτεκτονική μελέτη στην ευρύτερη έκταση τού σχολικού συγκροτήματος των Αρσακείων-Τοσιτσείων Σχολείων Εκάλης, με σκοπό να ανευρεθεί το σωστό σημείο ανέγερσης τού Αειφόρου Μουσείου, σύμφωνα πάντα με τις αρχές τού βιοκλιματικού σχεδιασμού.