Εκτύπωση

Τον Οκτώβριο τού 2019 οι μαθητές τής Στ' τάξης τού Α΄ Αρσακείου-Τοσιτσείου Δημοτικού Εκάλης, με την καθοδήγηση των δασκάλων τους κ. Μαίρης Παπαχλιμίντζου και Κατερίνας Ταταράκη, στο πλαίσιο τής εδραίωσης τής συλλογικής μνήμης και συνείδησης, δήλωσαν το δικό τους «Όχι», μέσα από μια σειρά θεωρητικών και βιωματικών δράσεων. 

Το έναυσμα έδωσαν αρχικά τα συνθήματα των ίδιων των ηρωικών αγωνιστών στα ημερολόγια και τα γράμματα των οποίων τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να αναγνώσουν και να κατανοήσουν τη βαθύτερη σημασία τού να λέει κανείς «Όχι».
Ακολουθώντας το παράδειγμα των μεγάλων αγωνιστών τού Έθνους μας ενάντια την επιβολή τής δύναμης τού όπλου και προτάσσοντας εκείνη τού λόγου, οι μαθητές μπήκαν για λίγο στη θέση των παιδιών τής ηλικίας τους κατά την περίοδο τής Γερμανικής Κατοχής, συντάσσοντας τα δικά τους ημερολόγια. 
Στα γραπτά τους ανδείχθηκε η ικανότητα των μαθητών να αντιληφθούν και να εκφράσουν τα  συναισθήματα και τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν τα παιδιά εκείνης τής εποχής.

Ακολούθησαν οι μαρτυρίες τού ’40-’44 από τις οποίες οι μαθητές άντλησαν έμπνευση για να γράψουν τα δικά τους γράμματα... 
Τα αγόρια έγραψαν ένα γράμμα απ’ το μέτωπο στη μητέρα, στην αδερφή τους ή στη γυναίκα τους, ενώ τα κορίτσια έστειλαν το δικό τους γράμμα στον αγαπημένο τους γιο, αδερφό ή άντρα που αγωνιζόταν στα βουνά τής Πίνδου...

Στο μάθημα τής Θεατρικής Αγωγής, το ημερολόγιο τής Μαργαρίτας, ενός κοριτσιού απο την Πάτρα τού 1942, αποτέλεσε το υλικό ώστε οι μαθητές τής Στ΄ τάξης να παρακολουθήσουν και να νιώσουν την καθημερινότητα ενός παιδιού των ημερών εκείνων με τα δικά τους μάτια, και στη συνέχεια, με την καθοδήγηση τής θεατρολόγου κ. Ηρώς Κεραμοπούλου, να τη μεταφέρουν στο θεατρικό σανίδι.

Στο μάθημα τής Ιστορίας, με την εμπνευσμένη καθοδήγηση τής Διευθύντριας κ. Ελισάβετ Βιτζηλαίου, οι μαθητές  δημιούργησαν το λεύκωμα «Η Ελλάδα στον Β’΄Παγκόσμιο Πόλεμο».

Η μελέτη συνεχίστηκε με το φυλλάδιο τού Συντονισμού «Χρονολόγιο Ιστορικών Γεγονότων 28ης Οκτωβρίου» και την  εμπεριστατωμένη και πολύπλευρη ανάλυση των σχετικών κειμένων από το βιβλίο τής Γλώσσας.
Με αφορμή την ενασχόληση των μαθητών με αυτά τα κείμενα ακολούθησε μια διαθεματική και βιωματική δράση «Το Μυστικό δωμάτιο».
Κάθε μαθητής, αφού μελέτησε ένα κείμενο, το απέδωσε στους συμμαθητές του με παντομίμα.
Κατά την προσπάθεια αναπαραγωγής τού λόγου με κινήσεις και εκφράσεις, οι ιδέες και τα συναισθήματα των μικρών δημιουργών αποκάλυψαν τη δύναμη αλλά και την οξύτητα τής αντίληψης των νέων τής εποχής μας.

Στη συνέχεια στο μάθημα των Εικαστικών οι μαθητές, αφού πρώτα μελέτησαν και ανέλυσαν τις τολμηρές γελοιογραφίες τής επικαιρότητας από τον αγώνα των Ελλήνων ενάντια στον εχθρό, έσπευσαν να  δημιουργήσουν τα δικά τους λογοπαίγνια που θα μπορούσαν να ντύσουν πρωτότυπα σκίτσα.

Στην επόμενη, επίσης εικαστική, δράση "Οι Μάσκες πολέμου" , λειτουργώντας ομαδοσυνεργατικά σε ομάδες των τεσσάρων, οι μαθητές σχεδίασαν χάρτινα προσωπεία που έμοιαζαν με σπίτια, μέσα στα οποία κατοικεί το διαχρονικό ελληνικό στοιχείο. Το στόμα συμβόλιζε την πόρτα τού λόγου και τα παράθυρατα τα μάτια τής ψυχής...  Και στη συνέχεια σε μια δημιουργική αντιπαραβολή τού παρόντος με το παρελθόν, το προσωπείο χωρίστηκε στα δύο και φιλοτεχνήθηκε με τρόπο αντιθετικό: από τη μια το τι στερείται ένα παιδί στον πόλεμο και από την άλλη το τι απολαμβάνει σε καιρό ειρήνης. Η διαφορά τού τότε με το τώρα...

Τελικά, Ένα «Όχι» μας ενώνει. Ένα «Όχι» που ισοδυναμεί με το πιο υψηλό ελληνικό «Ναι».Εκείνο που κοιτάζει πάντα τον ήλιο...
Αυτό είπαν τα παιδιά μας!