Εκτύπωση

Μετά από δύο χρόνια καραντίνας, την Τετάρτη 8 Ιουνίου 2022 πραγματοποιήθηκε, στο Θέατρο των Σχολείων διά ζώσης με τη συμμετοχή όλης τής σχολικής κοινότητας, η αποχαιρετιστήρια γιορτή των μαθητών τής Στ΄ τάξης τού Α΄ Αρσακείου-Τοσιτσείου Δημοτικού Εκάλης. Η γιορτή με τίτλο «Ταξίδι στις αλησμόνητες πατρίδες τής Ανατολής» ήταν αφιέρωμα στα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή.


Έμπνευση και αφορμή στάθηκε το βιβλίο τής Βάνας Μαυρίδου «Μέλη και Μελέκ» (εκδόσεις Διόπτρα), που επεξεργάστηκαν οι μαθητές στο μάθημα τής Φιλαναγνωσίας και σκηνές τού οποίου δραματοποίησαν, πραγματοποιώντας ένα ταξίδι στην παράδοση, στον πολιτισμό και στην ιστορία τής Μικράς Ασίας.
Παρά τα προβλήματα λόγω κορωνοϊού, οι μαθητές κατάφεραν να συγκινήσουν και να ξυπνήσουν μνήμες από τα χαρισάμενα χρόνια των πατρίδων τής Ανατολής, αποσπώντας θερμά χειροκροτήματα. Τα θεατρικά δρώμενα, ο λόγος, τα τραγούδια και οι χοροί τής Μικράς Ασίας δημιούργησαν κλίμα συγκίνησης, νοσταλγίας και περηφάνειας.
Τη συγγραφή των κειμένων και το σενάριο επιμελήθηκαν η διευθύντρια κ. Ελ. Βιτζηλαίου, η υποδιευθύντρια και δασκάλα τού Στ΄2 τμήματος κ. Π. Μπερερή, η δασκάλα τού Στ΄1 τμήματος κ. Κ. Αστρινάκη και η θεατρολόγος κ. Ηρώ Κεραμοπούλου, η οποία ανέλαβε τη θεατρική διδασκαλία και μαζί με τις δύο δασκάλες είχε την επιμέλεια τής παράστασης. Τη διδασκαλία τής χορωδίας και τής ορχήστρας είχε η μουσικός κ. Αρ. Γιαννακουδάκη, τους μικρασιάτικους χορούς και τα όμορφα χορευτικά δίδαξαν οι καθηγήτριες Φυσικής Αγωγής κ. Ηρώ Πάζα και Αργ. Κουρκουνάκη και ο καθηγητής κ. Μ. Τζαβέλης. Τα σκηνικά φρόντισε η κ. Μ. Κοράκη, ενώ την επιμέλεια τής προβολής είχε η κ. Ελ. Βατουσιανού. Στη γιορτή συμμετείχε και ο μαθητής τού Α΄ Αρσακείου-Τοσιτσείου Γυμνασίου Παναγιώτης Μητσάκης, που με το μπουζούκι του συνόδευσε μελωδικά σύγχρονα έντεχνα ελληνικά τραγούδια.
Την παράσταση εκτός από τους γονείς των μαθητών τής Στ΄ τάξης και των Γ΄ και Ε΄ τάξεων, που συμμετείχαν στη χορωδία, παρακολούθησαν η αναπληρώτρια Επόπτρια κ. Σταθοπούλου, Συντονιστές Μαθημάτων, αφυπηρετήσαντες εκπαιδευτικοί και πολλοί παππούδες και γιαγιάδες.
Όλοι συνειδητοποίησαν ότι οι πατρίδες της Ανατολής δεν θα γίνουν ποτέ χαμένες πατρίδες, γιατί όπως γράφει και ο καθηγητής Ενεπεκίδης «Οι πατρίδες είναι σαν τους ανθρώπους, πεθαίνουν από τη στιγμή που αρχίζουμε να τις ξεχνάμε». Και οι μαθητές τής Στ΄ τάξης δεν θα τις ξεχάσουν ποτέ, γιατί βίωσαν τη ζωή και τον πολιτισμό τους στην τελευταία τους παράσταση στο Δημοτικό!