Κατά τη διάρκεια τού προγράμματος τα παιδιά ανακάλυψαν πώς η φύση λειτουργεί ως πηγή έμπνευσης, ως υλικό και συχνά αναπόσπαστο κομμάτι τού έργου.
Παρατηρώντας τη σύνδεση των γλυπτών με τα δέντρα, τα σχήματα, τα μεγέθη και τους όγκους συνειδητοποίησαν τη σημασία που έχει η συνύπαρξη τού ανθρώπου με τη φύση.
Οι μαθητές κινήθηκαν στον χώρο, παρατήρησαν, συνέκριναν, συζήτησαν και διατύπωσαν συμπεράσματα για τον τρόπο που ένα γλυπτό, μια επέμβαση ή μια εγκατάσταση στον χώρο συνομιλεί με το περιβάλλον.
Τέλος έψαξαν για τον «θησαυρό»: ένα κομμάτι πυλού ήταν το υλικό για να φτιάξουν τα δικά τους γλυπτά…
περιβάλλον