Εκτύπωση

Οι μαθητές των Δ΄ Ε΄ και  Στ΄ τάξεων τύυ Β΄ Αρσακείου Δημοτικού Ψυχικού παρακολούθησαν ένα διαφορετικό, εξ αποστάσεως, μάθημα Ιστορίας.

Ο τίτλος του: "Mε τους ήρωες τού 1821 διακόσια χρόνια μετά… "

Σε όλους, μικρούς και μεγάλους, δίδαξε η κ. Γιούλια Ατσαβέ, φιλόλογος- ιστορικός, Εταίρος τής Φ.Ε. και πρώην Διευθύντρια στο Β΄ Αρσάκειο-Τοσίτσειο Λύκειο Εκάλης.

«Έχουν περάσει 200 χρόνια από την κήρυξη τής Επανάστασης.

Εφέτος δεν τιμούμε μόνο την ιερή εκείνη στιγμή. Η Ελευθερία που κερδίσαμε δεν ήταν στιγμιαία. Είχε διάρκεια 200 χρόνων και θα διαρκέσει πολύ περισσότερο. Γιορτάζουμε και τιμούμε την πορεία τού Ελληνικού κράτους όλα αυτά τα χρόνια.
…………………………………………………………………………………………………………………….
Ας δούμε λοιπόν κι εμείς που ζούμε και εργαζόμαστε σε ένα από τα παλαιότερα Σχολεία τής Ελλάδας ποια ήταν η πορεία μας στα 200 αυτά χρόνια.
……………………………………………………………………………………………………………………..
Ίσως κανένας από τους 141 αγωνιστές που ενίσχυσαν την ίδρυση και το έργο τής Φ.Ε. να μην φανταζόταν πόσο μεγάλη σημασία αλλά και διάρκεια θα είχε η πρωτοβουλία τους. Όμως ήθελαν να προσφέρουν κάτι ακόμα στον τόπο τους και να τον δουν να προοδεύει.

Γι΄ αυτό, παιδιά μου, όταν ξαναπεράσετε από το Άγαλμα του Κολοκοτρώνη στη Σταδίου να ξέρετε ότι ο αγώνας και η προσφορά του δεν σταμάτησε στον πόλεμο αλλά συνεχίστηκε και στην Ειρήνη.

Το ίδιο ισχύει και για τους άλλους αγωνιστές.

Και ξέρετε παιδιά, ο αντίπαλός στον πόλεμο είναι γνωστός. Ξέρεις τον εχθρό σου. Ο αντίπαλός σου στην ειρήνη είναι ο χρόνος. Πρέπει να δημιουργείς για να φτιάξεις το μέλλον.
«Να κάνεις βήμα πιο γρήγορο από τη φθορά» που φέρνει ο χρόνος. Ένα τέτοιο βήμα έκαναν οι 141 αυτοί αγωνιστές μαζί με όλους όσοι πλαισίωσαν τη Φ.Ε. και τα άλλα ιδρύματα.

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι ο αγώνας δεν σταματάει ποτέ. Κάθε γενιά έχει τον δικό της αγώνα.
Και η δική μου η γενιά τον δικό της αλλά και η δική σας το ίδιο.

Έτσι λοιπόν παιδιά, με μάσκες ή χωρίς, όλοι μαζί γιορτάζουμε τα…

200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση
200 χρόνια από την επανασύσταση τού Ελληνικού κράτους
200 χρόνια πορείας προς το μέλλον.»

Με αυτά τα λόγια η κ. Ατσαβέ έκλεισε την ομιλία της.
Κι εμείς τα κλείσαμε όλα στην καρδιά μας...