«Ηγέρθη, ουκ έστιν ώδε…»
«…Ηγέρθη, ουκ έστιν ώδε…»
Μυστήριο η είσοδός Του εις τον κόσμο
Μυστήριο και η έξοδός Του από τον τάφο
Έχουν περάσει είκοσι αιώνες από τότε που ακούστηκε το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης. Είκοσι αιώνες και οι άνθρωποι ζούμε σε έναν κόσμο όπου ο σταυρός και η Ανάσταση είναι καθημερινά γεγονότα στη ζωή μας. Ο σταυρός του πόνου, της ανάγκης, της φτώχειας, του πολέμου, του θανάτου, της απώλειας, του χωρισμού, της βίας, της κακοποίησης, της εκμετάλλευσης και της αρρώστιας στοιχειώνουν την ανθρώπινη ζωή, την κάνουν δύσκολη, επίπονη, την αδειάζουν από νόημα και αξία, την κάνουν παράλογη, την κατακερματίζουν.
Είναι τότε που όλοι προσμένουμε μια αλλαγή, μια απαλλαγή από τους καθημερινούς σταυρούς. Στην ουσία, δηλαδή, προσμένουμε τη δική μας Ανάσταση, τη δική μας ριζική αλλαγή, την έξοδο από τη δίνη, τη νοηματοδότηση του προσωπικού μας σταυρού. Να κατανοήσουμε ότι η σταύρωση δεν είναι το τέλος, ο άνθρωπος είναι πλασμένος για την Ανάσταση που όμως δεν νοείται χωρίς σταυρό.
Η Ανάσταση είναι λυτρωτική υπό την έννοια ότι μας ελευθερώνει από τα εσωτερικά βαρίδια. Είναι καινούρια αρχή ως εγρήγορση της συνείδησης, ως αναγέννηση, ως εσωτερική αφύπνιση. Είναι συνώνυμη της ανάτασης, της ανάκαμψης, της υπέρβασης. Είναι μια δοκιμασία πίστης. Η ζωοποίηση ενός νεκρού είναι πρόκληση για το μυαλό κάθε ανθρώπου, αλλά και πρόσκληση αποδοχής του. Χωρίς την Ανάσταση δεν συγκροτείται η χριστιανική διδασκαλία. Μια Ανάσταση που μας εξοικειώνει με τον θάνατο, αλλά δεν μας συμφιλιώνει μαζί του, μια Ανάσταση που μας ωθεί να χαιρόμαστε τη ζωή και να αγαπάμε τους άλλους. Μια Ανάσταση που μας επιτρέπει να αποκτήσουμε αίσθηση της μέγιστης κλίμακας του χρόνου και της ελάχιστης κλίμακας της ύπαρξής μας, ατομικής και συλλογικής, μέσα στο σύμπαν.
Προσδοκούμε Ανάσταση νεκρών, μα και Ανάσταση ζωντανών. Ανάσταση από το θάνατο της πλεονεξίας, της υποκρισίας, της ελευθερίας, της ευαισθησίας της ανθρωπότητας, της αγάπης (βρώμα την αγάπην ποιούμενοι). Της πράξης και του ονείρου. Προσδοκούμε Ανάσταση των αδυνάτων, των αδύναμων, των περιθωριοποιημένων. Ανάσταση της ευθύνης. Να γίνουν οι φτωχοί η Αγία Τράπεζα του σύγχρονου βίου μας. Προσδοκούμε την Ανάσταση κάθε αίσθησης, την Ανάσταση της έκπληξης. Να πυρπολήσουμε τη μιζέρια και το ανικανοποίητο. Προσδοκούμε εκείνη την αίσθηση, εκείνο το βλέμμα, που θα κοιτάει κάθε στιγμή ως τελευταία, έως ότου κατοικήσουμε το κάλλος, έως ότου μας κατοικήσει το κάλλος. Μόνο τότε θα νιώθουμε τα επίγεια με τα επουράνια να γίνονται ένα, τα ορατά να φιλιώνουν με τα αόρατα, η στρατευόμενη εκκλησία να γίνεται μια κοινή χαρμόσυνη χορωδία με την θριαμβεύουσα.
Η ιερή «τρέλα» της αναστάσιμης χαράς διαλύει το χοϊκό κράτος του ορθολογισμού, συντρίβει τον μηδενισμό κάθε εποχής, κάνει τις φιλοσοφίες του κόσμου να μοιάζουν νοητικά «κουφάρια». Η Ανάσταση του Χριστού είναι το αδιάψευστο τεκμήριο της θεότητάς Του, το αιώνιο «αγκάθι» στο πλευρό των υλιστών.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη επ-Ανάσταση από την Ανάσταση.
Η Διευθύντρια Ο Σύλλογος Καθηγητών
Συνέντευξη του ποιητή Αντώνη Φωστιέρη σε μαθητές του Α' Αρσακείου Λυκείου Ψυχικού
Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας αλλά πολύ κοντά στους νέους, ο πολυβραβευμένος και μεταφρασμένος ποιητής, Αντώνης Φωστιέρης, παραχώρησε στη δημοσιογραφική ομάδα του Ερμή μια εφ’όλης της ύλης συνέντευξη, όπου αναφέρθηκε στην ποίηση και τη ζωή του.
- Κύριε Φωστιέρη, σας ευχαριστούμε πολύ για τη σημερινή μας συνάντηση. Ας ξεκινήσουμε από μια βασική ερώτηση που όλοι θέλαμε να σας θέσουμε. Τι σας οδήγησε να ασχοληθείτε με την ποίηση;
Στην ποίηση από μικρή ηλικία βρήκα ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ακόμα και από τα σχεδόν απλοϊκά και αφελή ποιήματα που είχαμε στο αναγνωστικό του δημοτικού, κατάλαβα τη δύναμη που έχει η ποίηση να συμπυκνώνει τις σκέψεις, τα αισθήματα και τις μνήμες που ήθελε κάποιος να καταγράψει ή να μεταδώσει στους άλλους. Μου φάνηκε ότι είναι ένας τρόπος λογοτεχνικής γραφής πολύ πιο ευθύβολος από την πεζογραφία, η οποία για να εκφράσει -ενδεχομένως- το ίδιο περιεχόμενο χρειάζεται περισσότερο χώρο και μεγαλύτερη ανάλυση.
- Είχατε κάποιο πρότυπο στα πρώτα βήματα της ποιητικής σας πορείας; Κάποιος που σας ενέπνευσε ή ένας ποιητής με τον οποίο καλλιτεχνικά ή ιδιοσυγκρασιακά νιώθατε συγγενής;
Μου αρέσει η ερώτηση που μου κάνετε. Στην αρχή δεν είχα. Αργότερα μέσα από μια ποιητική ανθολογία μπόρεσα να βρω πολλά έργα συγκεντρωμένα και να γνωρίσω πολλά πρόσωπα της ποίησης. Με την πάροδο του χρόνου και σε συνάρτηση με την ηλικία, οι προτιμήσεις μου, φυσικά, άλλαζαν. Θυμάμαι μια ωραία φράση του Πωλ Ελυάρ: «Ποιητής δεν είναι αυτός που εμπνέεται, αλλά αυτός που εμπνέει», αυτός δηλαδή που μπορεί να δημιουργήσει και στον αποδέκτη την επιθυμία να έρθει πιο κοντά στην ποίηση και -σε τελευταία ανάλυση- στην ουσία της τέχνης. Η ποίηση, εξάλλου, είναι η πυρηνική έκφανση της τέχνης. Σε όλες τις τέχνες υπάρχει μια ποιητικότητα ή το ζητούμενο της ποιητικότητας. Για αυτό και προκαλεί τη συγκίνηση, κάτι που αποτελεί τη λυδία λίθο κάθε τέχνης.
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη, εδώ.
«Και εσύ αθάνατη, εσύ θεία, που ό,τι θέλεις ημπορείς, Ελευθερία»
Κλικ για να δείτε το πόστερ, εδώ.
1824 – 2024: 200 χρόνια χωρίζουν τις δύο χρονολογίες. Στη διάρκεια των 200 αυτών χρόνων ολόκληρη η ανθρωπότητα έχει αλλάξει κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά, πολιτιστικά. Οι αλλαγές αυτές άλλοτε έγιναν επί καλό και έφεραν την εξέλιξη και την πρόοδο που βιώνουμε μέχρι και σήμερα, άλλοτε ήταν καταστροφικές ή ουτοπικές.
Στη διάρκεια όμως όλων αυτών των χρόνων, το ζητούμενο είναι ένα και είναι πανανθρώπινο: η Ελευθερία. Η ελευθερία ως ιδέα και αξία, ως κατάσταση και βίωμα. Κάθε μορφή ελευθερίας! Ελευθερία εθνική (εθνική αυτοδιάθεση), ελευθερία πολιτική (πνευματική ανεκτικότητα), ελευθερία κοινωνική (δικαίωμα συνεταιρίζεσθαι), ελευθερία πνευματική (ελεύθερη έκφραση της άποψης), ελευθερία ατομική (αυτοπροσδιορισμός, ατομική αυτοδιάθεση)! Η ελευθερία, αν και στο μυαλό του καθενός είναι αυτονόητη, δεν ήταν ανέκαθεν κεκτημένο δικαίωμα. Και στις μέρες μας, ακόμα, που είναι καθολικά αναγνωρισμένο ανθρώπινο δικαίωμα, κατοχυρωμένο, γι’ αυτό και απαιτητό, δεν είναι δεδομένο. Χρειάζεται διαρκής προσπάθεια για να βιωθεί σε κάθε της μορφή.
Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας
«Χαίρε γυναίκα… να η ώρα σου!
Τα ωραία σου φτερά δοκίμασε κι ανέβα …κι ετοίμασε τη νέα ζωή»
Κ. Παλαμάς
Ήταν μία ημέρα σαν σήμερα, στις 8 Μαρτίου το 1887, όταν η Καλλιρρόη Παρρέν παρακολουθούσε περήφανη, από το παράθυρο του γραφείου της στην οδό Μουσών, την σημερινή Καραγεώργη Σερβίας, την πώληση του πρώτου φύλλου της «Εφημερίδος των Κυριών». Είχε μόλις δημιουργήσει την έκδοση που θα έμενε στην ιστορία της χώρας ως η πρώτη γυναικεία εφημερίδα.
Επρόκειτο άλλωστε για μία έκδοση που στόχευε να φέρει στην Ελλάδα τους φεμινιστικούς προβληματισμούς για τα δικαιώματα των γυναικών.
Αυτό ήταν το μακρόβιο εκδοτικό εγχείρημα της Καλλιρρόης Παρρέν και των συνεργάτιδών της, αφού λειτουργούσε χωρίς διακοπή για τρεις ολόκληρες δεκαετίες, μέχρι το 1918. Η εφημερίδα γνώρισε μεγάλη κυκλοφορία, αν ληφθεί υπ’ όψιν ότι το 1892 πούλησε 5.000 αντίτυπα εντός και εκτός της Ελλάδας.
Η Καλλιρόη Παρρέν παίρνει το πτυχίο της δασκάλας από το Αρσάκειο το 1878 και στη συνέχεια ανέλαβε διευθύντρια του Παρθεναγωγείου της ελληνικής κοινότητας Οδησσού. Μετά από μια διετία επέστρεψε στην Αθήνα και παντρεύτηκε τον Κωνσταντινουπολίτη Ιωάννη Παρρέν, γιο Γάλλου πατέρα και Αγγλίδας μητέρας, ο οποίος ήταν ο ιδρυτής του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων.
Το πρώτο φύλλο στις 8 Μαρτίου 1887, περιείχε ένα άρθρο για τις μητέρες, ένα άλλο οικονομικού περιεχομένου που είχε σχέση με τη φορολογία των αγάμων και πολλά ακόμα θέματα, πάντα γυναικεία. Το καταπληκτικό είναι ότι οι περισσότεροι αναγνώστες ήταν άντρες, και μάλιστα από εκείνους που δεν εννοούσαν να καταλάβουν ότι είχαν κι οι γυναίκες την δική τους φωνή. Οι γυναίκες που την αγόραζαν ήταν λίγες. Δίσταζαν να την πάρουν. Την διάβαζαν όμως στο σπίτι που την έφερναν οι σύζυγοι, οι πατεράδες και οι αδελφοί.
Βασική θέση της εφημερίδας είναι ότι η γυναίκα πρέπει να μορφώνει το πνεύμα της, αλλά και την καρδιά της, η οποία διαπλάθεται και ηθικοποιείται στα παρθεναγωγεία. Εκεί η κόρη θα διδαχθεί «πώς να ωφελήση υλικώς τε και ηθικώς τους γονείς, τον σύζυγον, τα τέκνα, τα αδέλφια, την κοινωνίαν, την πολιτείαν και την πατρίδα».
Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος έγραψε για την Καλλιρόη Παρρέν: «Η συντροφιά σου είναι πολύτιμη. Το ήθος σου, η τόλμη σου και η γραφή σου θαύμα. Εύγε σου, δέσποινα τής φιλαλληλίας και τής προόδου. Στηρίζω τους αγώνες σου, των γυναικών τους αγώνες με όλη μου τη δύναμη», ενώ ο Βλάσσης Γαβριηλίδης την θεωρούσε «κοινωνική δύναμη για την αλλαγή του καθεστώτος σχετικά με την θέση τής γυναίκας στην ελληνική κοινωνία».
Σπουδαίος υποστηρικτής της ήταν και ο Κωστής Παλαμάς, που αφιέρωσε στην Παρρέν ένα ποίημα: «Χαίρε γυναίκα/ εσύ Αθηνά, Μαρία, Ελένη, Εύα/ να η ώρα σου!/ Τα ωραία σου φτερά δοκίμασε κι ανέβα/ και καθώς είσαι ανάλαφρη/ και πια δεν είσαι σκλάβα/ προς τη μελλούμενη αγία γη πρωτύτερα/ εσύ τράβα/ κι ετοίμασε τη νέα ζωή/, μιας νέας χαράς/ υφάντρα/ και ύστερα αγκάλιασε, ύψωσε και φέρε εκεί/ τον άντρα/και πλάσε τον Πρωτοπλάστη».
Η Διευθύντρια
Ο Σύλλογος Διδασκόντων
Εκδήλωση για τις Σπουδές στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση
Εξαιρετική επιτυχία σημείωσε η ενημερωτική εκδήλωση με τίτλο: «Σπουδές στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση» που διοργανώθηκε από τη Συμβουλευτική Υπηρεσία Σχολικού & Επαγγελματικού Προσανατολισμού σε συνεργασία με τις Διευθύνσεις των Αρσακείων Λυκείων Ψυχικού. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 19 και την Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου 2024, στο Αμφιθέατρο του Α΄ Λυκείου, και είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν οι μαθητές της Β΄ τάξης των τριών Αρσακείων Λυκείων.
Στην εκδήλωση αυτή προσκλήθηκαν 16 διακεκριμένοι Πανεπιστημιακοί Καθηγητές. Στους μαθητές της καθεμίας από τις τέσσερις ομάδες Προσανατολισμού απευθύνθηκαν 4 ομιλητές, οι εισηγήσεις των οποίων αφορούσαν στις σπουδές και τις κατευθύνσεις των Τμημάτων που εκπροσωπούν, καθώς και τις προοπτικές και τις διεξόδους που προσφέρει η επιστήμη τους. Μετά το πέρας της κάθε παρουσίασης, οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να διατυπώσουν στον ομιλητή τις απορίες τους και να μιλήσουν για τους προσωπικούς τους στόχους.
Φωσφορισμοί και στοχασμοί
«Υπάρχουν δύο τρόποι για να λάμπεις: είτε να αντανακλάς το φως είτε να το δημιουργείς» (Πωλ Κλωντέλ)
Την Δευτέρα, 5/2/2024, στο Μουσείο της Τράπεζας της Ελλάδας έγινε η βράβευση της μαθήτριας του Γ5 τμήματος του Α΄ Αρσακείου Λυκείου Ψυχικού, Σοφίας Κύρκου, η οποία πρώτευσε στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Σχεδίου, για μαθητές και μαθήτριες Γυμνασίου/Λυκείου, με τίτλο «Παντός κλίματος-Η ζωή μας στο μέλλον»
Το σχέδιο της μαθήτριας αποτυπώθηκε σε νομισματόμορφο μετάλλιο από το Ίδρυμα Εκτυπώσεως Τραπεζογραμματίων και Αξιών (Νομισματοκοπείο) της Τράπεζας της Ελλάδος και θα διανέμεται σε όλους τους επισκέπτες και τις επισκέπτριες του Μουσείου. Στόχος είναι η ευαισθητοποίηση του κοινού για το θέμα της κλιματικής αλλαγής.
Η βράβευση έγινε από τον Διευθυντή του Κέντρου Πολιτισμού, Έρευνας και Τεκμηρίωσης της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Παναγιώτη Παναγάκη, σε μια ιδιαίτερα συγκινητική τελετή.
Στην τελετή παρέστησαν οι κ.κ. Κορδάκης Μάνος (Υποδιευθυντής του Κ.Π.Ε.Τ.), Σταματόπουλος Γεώργιος (Υποδιευθυντής του Νομισματοκοπείου), Σεφερλής Γεώργιος (Αναπληρωτής του τμήματος Μουσείου και Συλλογών του Κ.Π.Ε.Τ.), Καρβουνοπούλου Μ. (προϊσταμένη της Υπηρεσίας του Μ.Τ.Ε.) καθώς και η καλλιτέχνης κ. Αντωνάτου Μαρία, η οποία φιλοτέχνησε την άλλη πλευρά του μεταλλίου.
Επίσης παρέστησαν οι μαθητές και οι μαθήτριες των Γ5 και Γ6 τμημάτων του Α΄ Αρσακείου ΓΕΛ Ψυχικού, η Διευθύντρια κ. Αμαλία Μαυροειδή, η συντονίστρια διαγωνιστικού μέρους, καθηγήτρια κ. Άννα Μαυροειδή, και οι γονείς της μαθήτριας.
Στο τέλος της τελετής βράβευσης το Μουσείο της Τ.Ε. διέθεσε 350 μετάλλια, ώστε να μοιραστούν σε όλα τα μέλη της σχολικής κοινότητας του Α΄ Αρσακείου Λυκείου Ψυχικού.
Συγχαρητήρια Σοφία μας!
Πάντα να στοχεύεις ψηλά με συνοδοιπόρους σου τα τρία Τ της επιτυχίας. Το αστείρευτο Ταλέντο σου, την Τόλμη που απέδειξες ότι έχεις και το χαμόγελο της Τύχης. Φτάσε όπου δεν μπορείς…
Η Διευθύντρια
Ο Σύλλογος Διδασκόντων
Φορητές αίθουσες διδασκαλίας οι εκπαιδευτικές επισκέψεις
«Ο χρόνος είναι γρήγορος ίσκιος πουλιών
Τα μάτια μου ορθάνοιχτα μες στις εικόνες του…»
Οδυσσέας Ελύτης (Προσανατολισμοί)
Χριστού-ΓΕΝΝΑ
Παρθένης Κωνσταντίνος, Η Προσκύνηση των Μάγων, 1921
Η εορτή των Χριστουγέννων στις παραδοσιακά Χριστιανικές κοινωνίες διατηρεί κάτι το ξεχωριστό. Ακτινοβολεί φως, γαλήνη, αγάπη, ελπίδα. Είναι ευλογημένη εποχή γιατί εμπλέκει ολόκληρο τον κόσμο σε μια συνωμοσία αγάπης. Είναι η εορτή που «καταδιώκει» κάθε μοναχικό, κουρασμένο και εγκαταλελειμμένο άνθρωπο. Είναι συναίσθημα, γιατί η ζεστασιά των Χριστουγέννων δεν προέρχεται από τα φώτα, προέρχεται από όλες τις καρδιές μας που ξεχειλίζουν από αγάπη. Τα Χριστούγεννα έχουν δημιουργηθεί πάνω σε ένα όμορφο και ευαίσθητο παράδοξο. Η γέννηση ενός Άστεγου (του Χριστού) να γιορτάζεται σε κάθε σπίτι. Με τον τρόπο όμως που γιορτάζεται στις εκκοσμικευμένες χώρες, το βαθύτερο νόημα της συχνά αλλοιώνεται. Χάνεται μέσα στα πολυποίκιλα παιχνίδια. Η καταναλωτική υστερία και η πνευματική αδιαφορία συρρικνώνουν το θρησκευτικό ενδιαφέρον. Επιδείξεις πολυτελείας και κενοδοξίας παραμορφώνουν την ομορφιά της απλότητας και της αθωότητας. Η υπερφωταγωγημένη ερημία των απρόσωπων πόλεων αγωνίζεται να συσκοτίσει την σχεδόν υποχρεωτική ευθυμία. Στολισμένες οι βιτρίνες. Χαρμόσυνες οι κωδωνοκρουσίες των Ναών. Πανηγυρική η ατμόσφαιρα. Τα Χριστούγεννα έγιναν ένα κοινωνικό γεγονός αντί να είναι σταθμός στον πνευματικό μας αγώνα. Τα Χριστούγεννα κατά παραγγελία. Χριστούγεννα αισθησιακού και κοσμικού τύπου, χωρίς άρωμα μυστικής εμπειρίας. Κρατήσαμε μόνο τον συναισθηματικό διάκοσμο, την εμπορική εκμετάλλευση, τον στείρο θρησκευτικό βερμπαλισμό της εορτής και χάσαμε την σωτηριολογική διάσταση του γεγονότος. Τίποτα όμως δεν μπορεί να κρύψει τα «κοριτσάκια με τα σπίρτα» που όλο αυξάνονται.
Ας κάνουμε μια αφαίρεση: 2023 - 50 = 1973
«Ό,τι σώσεις μες στην αστραπή καθαρό στον αιώνα θα διαρκέσει»
(Οδυσσέας Ελύτης)
Κάθε 17 Νοέμβρη η σκέψη και η καρδιά μας ταξιδεύει στον χώρο του Πολυτεχνείου, στον ξεσηκωμό των φοιτητών και του ελληνικού λαού κατά της δικτατορίας. Δεν είναι μια μέρα χαμένη για το μουσείο της Ιστορίας. Δεν είναι αφήγηση μόνο για τα βιβλία. Είναι μια μέρα μνήμης, περισυλλογής, μάθησης και αξιολόγησης των δικών μας πράξεων για την ελευθερία, τη ζωή και τη δημοκρατία.
50 χρόνια πριν το μελάνι…φωνάζει!!! Σ’ αυτήν την ρωγμή του χρόνου, μέσα σε τρεις ημέρες του Νοέμβρη μια ολόκληρη γενιά πήρε την σκυτάλη και σήκωσε την σημαία στα χέρια της αφήνοντας για πάντα το αποτύπωμά της στην ιστορία. Τρεις μέρες προσδοκιών, ελπίδων και ονείρων μιας μεθυσμένης, ελεύθερης και ριζοσπαστικής γενιάς.
Η κατάληψη του Πολυτεχνείου δεν ήταν σπορά της τύχης, αλλά ώριμο τέκνο της ανάγκης και της οργής. Δεν είναι μόνο ιστορική στιγμή, δεν είναι μόνο κραυγή, δεν είναι μόνο μνημείο. Είναι η αντίσταση στην αφομοίωση, είναι η αμφισβήτηση της γκρίζας καθημερινότητας, είναι η διεκδίκηση της φιλίας, της αλήθειας και του χαμόγελου.
Το Πολυτεχνείο ΖΕΙ με τις πυρακτωμένες αλήθειές του. Δεν είναι ένα, αλλά χιλιάδες. Όσοι και οι νέοι μιας γενιάς. Όσα τα λεπτά των τριών ημερών. Όσες οι μέρες μιας ολόκληρης επταετίας. Προέκυψε μέσα από χιλιάδες αλήθειες, μέσα από την τόλμη και από την φαντασία των νέων για ζωή.
Διά χειρός Σοφίας το μετάλλιο
Η μαθήτρια τού Α΄ Αρσακείου Λυκείου Ψυχικού Σοφία Κύρκου, κατά τη σχολική χρονιά 2022-2023, συμμετείχε στον Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Σχεδίου, με τίτλο: «Παντός κλίματος - Η ζωή μας στο μέλλον». Τον διαγωνισμό διοργάνωσε το Μουσείο τής Τράπεζας τής Ελλάδος, στο πλαίσιο τής περιοδικής του έκθεσης «Οικονομία και κλίμα: Handle with care», που είχε εγκριθεί από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Οι μαθητές και μαθήτριες κλήθηκαν να επισκεφθούν την έκθεση τού μουσείου, διά ζώσης ή και ηλεκτρονικά, να εμπνευστούν και να σχεδιάσουν τη μορφή τού περιβάλλοντός μας σε είκοσι χρόνια από σήμερα.
Στον διαγωνισμό συμμετείχαν 85 σχολεία από ολόκληρη τη χώρα.
"Exploring AI in the classroom": νέο ευρωπαϊκό έργο eTwinning 2023-2024
Το σχολικό έτος 2023-2024 το Α΄ Αρσάκειο Λύκειο Ψυχικού συμμετέχει στο ευρωπαϊκό έργο eTwinning "Exploring AI in the classroom" (στα ελληνικά: «Εξερευνώντας την Τεχνητή Νοημοσύνη στην τάξη»).
Σήμερα, οι άνθρωποι χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο συστήματα Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ), συχνά χωρίς να το συνειδητοποιούν. Οι μηχανές αναζήτησης, έξυπνοι βοηθοί, chatbots, μεταφραστικά προγράμματα, εφαρμογές πλοήγησης, διαδικτυακά βιντεοπαιχνίδια και πολλές άλλες εφαρμογές χρησιμοποιούν συστήματα Τεχνητής Νοημοσύνης, τα οποία εξαρτώνται από δεδομένα που συλλέγονται σε διάφορες μορφές (π.χ. ήχος, εικόνες, κείμενα, αναρτήσεις, κλικ) και όλα αυτά συνθέτουν τα ψηφιακά μας ίχνη. Τα επαγγέλματα του μέλλοντος θα απαιτούν όλο και περισσότερο γνώση σχετικά με το πώς να χρησιμοποιήσουν και να συνεργαστούν με την ΤΝ ως εργαλείο για την επίλυση προβλημάτων. Καθώς τα συστήματα ΤΝ συνεχίζουν να εξελίσσονται και η χρήση δεδομένων αυξάνεται, είναι εξαιρετικά σημαντικό να αναπτύξουμε μια καλύτερη κατανόηση της επίδρασής τους στον κόσμο γύρω μας. Οι μαθητές και οι δάσκαλοι πρέπει να χτίσουν μια στέρεα γνώση αναφορικά με την αξιοποίηση της ΤΝ και της χρήσης δεδομένων και να κατανοήσουν τις επιπτώσεις, τις εφαρμογές και τις μεθόδους δημιουργίας πίσω από την ΤΝ, προκειμένου να είναι σε θέση να αλληλεπιδρούν θετικά, κριτικά και ηθικά με την ΤΝ και να τη χρησιμοποιούν σωστά.
Σκοπός του έργου eTwinning "Exploring AI in the classroom" είναι να προωθήσει τη γνώση, τις δεξιότητες και τις στάσεις σχετικά με την ορθή χρήση της ΤΝ και να ανταλλάξει καλές εκπαιδευτικές πρακτικές στην εκπαίδευση STEAM, προετοιμάζοντας τη νέα γενιά μαθητών, εκπαιδευτικών, σημερινών και αυριανών πολιτών εξοικειωμένων με την ΤΝ.
Οι μαθητές θα εξερευνήσουν τα συστήματα ΤΝ, θα εργαστούν σε συνεργατικά έργα με συμμαθητές από άλλες χώρες, θα αναπτύξουν υπολογιστική σκέψη και στρατηγικές για την επίλυση προβλημάτων και θα δημιουργήσουν τα δικά τους ψηφιακά τεχνουργήματα.
28η Οκτωβρίου
Aν η λήθη είναι αρετή η μνήμη είναι χρέος…
Δευτέρα 28η Οκτωβρίου 1940. Κοιμήθηκα δύο το πρωί, διαβάζοντας Μακρυγιάννη. Στις τρεις και μισή, μια φωνή μέσα από το τηλέφωνο με ξύπνησε: «Έχουμε πόλεμο». Τίποτε άλλο, ο κόσμος είχε αλλάξει. Η αυγή, που λίγο αργότερα είδα να χαράζει πίσω από τον Υμηττό, ήταν άλλη αυγή: άγνωστη. Περιμένει ακόμη εκεί που την άφησαν. Δεν ξέρω πόσο θα περιμένει, αλλά ξέρω πώς θα φέρει το μεγάλο μεσημέρι. (Γ. Σεφέρης)
5 Οκτωβρίου – Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών
«Η εκπαίδευση είναι το πιο ισχυρό όπλο που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να αλλάξετε τον κόσμο» Νέλσον Μαντέλα
Η Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών πραγματοποιείται κάθε χρόνο στις 5 Οκτωβρίου και καθιερώθηκε το 1994 μετά από την απόφαση της UNESCO. Η καθιέρωσή της στοχεύει στο να συμβάλει στην εκτίμηση, αξιολόγηση και βελτίωση των εκπαιδευτικών του κόσμου και να δώσει την ευκαιρία να εξεταστούν τα ζητήματα που σχετίζονται με τους εκπαιδευτικούς και την διδασκαλία.
Το όνειρο να αλλάξει ο κόσμος, να γίνεται καλύτερος, όσο και αν φαίνεται ουτοπικό, είναι χρέος όλων μας και κυρίως των εκπαιδευτικών να το κρατάμε ζωντανό.
Σήμερα τιμούμε τους ανθρώπους που με τη συνέπεια, τον επαγγελματισμό και το όραμά τους αλλάζουν καθημερινά τις ζωές των παιδιών ανοίγοντας δρόμους, προσφέροντας ελπίδα και δείχνοντας στην πράξη αλληλεγγύη. Η ευθύνη για την εκπαίδευση των μελλοντικών γενεών δεν είναι εύκολη υπόθεση. Γι’ αυτό πρέπει να υποστηρίζουμε τους εκπαιδευτικούς όχι μόνο την ημέρα του δασκάλου αλλά καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Συνάντηση με τους Γονείς και των τριών τάξεων του Σχολείου μας
- Η εύρυθμη συλλειτουργία Σχολείου-Οικογένειας έχει πολλαπλασιαστικά θετικά αποτελέσματα.
- Οι συναντήσεις του γονέα με τον εκπαιδευτικό του σχολείου αποτελούν χρυσή ευκαιρία για τη διαμόρφωση της αναγκαίας συναντίληψης και εμπιστοσύνης.
- Κάθε βοήθεια που χρειάζεται το παιδί θα πρέπει να του παρέχεται μέσα στο φυσικό του χώρο: στο σχολείο & στην οικογένεια. Έτσι τόσο ο γονέας όσο και ο εκπαιδευτικός μπορεί να κληθούν να συλλειτουργήσουν ως συνθεραπευτές.
Το σχολείο μας στις 25 Σεπτεμβρίου ημέρα Δευτέρα, στο θέατρο των Αρσακείων Ψυχικού προσκάλεσε τους γονείς και κηδεμόνες των μαθητών και των τριών τάξεων για έναν «ανοιχτό διάλογο» αλληλοενημέρωσης και αλληλοσυμβουλευτικής μεταξύ σχολείου και οικογένειας για την όλη λειτουργία του παιδιού στο σχολείο και στο σπίτι.
Η Διευθύντρια του σχολείου κ. Μαυροειδή Αμαλία και ο Υποδιευθυντής κ. Κατσιαδράμης Κωνσταντίνος μαζί με τους εκλεκτούς συναδέλφους από την Συμβουλευτική-Ψυχολογική Υπηρεσία του σχολείου μας, κ. Κούκνη Μαρία και κ. Κατηνιώτη Παντελή, υποδέχτηκαν τους γονείς-κηδεμόνες ως «ισότιμους συνομιλητές» σε κλίμα ψυχολογικής-παιδαγωγικής συμβουλευτικής.
Στην ομιλία της η Διευθύντρια αρχικά τόνισε ότι καθοριστικός συντελεστής στη λειτουργία κάθε συλλογικής δομής, όπως το σχολείο, είναι το ψυχολογικό κλίμα. Υπογράμμισε, επίσης, ότι για τη βιώσιμη επιτυχή συλλειτουργία σχολείου-οικογένειας πρέπει να εξασφαλίζονται οι παρακάτω τουλάχιστον προϋποθέσεις:
1) Αμοιβαία αποδοχή της αναγκαιότητας για συνεργασία
2) Προγραμματισμός για τις εκατέρωθεν υποχρεώσεις
3) Επιβεβλημένη η πιστή τήρηση των κανόνων λειτουργίας της σχολικής κοινότητας και από τις δύο πλευρές
4) Παροχή ευκαιριών στους γονείς για να γνωρίσουν και να συμμετάσχουν στις λειτουργίες του σχολείου
Ακολούθως οι γονείς ενημερώθηκαν για:
1. Το προφίλ του σχολείου μας
2. Τα μαθήματα των τριών τάξεων
3. Το όριο των απουσιών
4. Τα τετραμηνιαία διαγωνίσματα
5. Τις ενδοσχολικές εξετάσεις
6. Την τράπεζα θεμάτων
7. Τους προσανατολισμούς της Β΄ και Γ΄ Λυκείου.
Νέα σχολική χρονιά 2023-2024: Η διαρκής νεότητα του σχολείου
«Μαζί θα κοπιάσουμε, μαζί θα μάθουμε, μαζί θα ξεπεράσουμε τις δυσκολίες, μαζί θα νιώσουμε την ευτυχία της επιτυχίας.»
Κάθε χρόνο αυτές τις μέρες η πραγματική δημόσια εικόνα της κοινωνίας μας «σκηνοθετείται» από τη σύγκλιση των δρόμων χιλιάδων παιδιών προς τις εστίες μάθησης, στις κυψέλες της γνώσης και της αγωγής. Ποια εικόνα μπορεί να είναι πιο όμορφη και πιο ελπιδοφόρα από το άνοιγμα των σχολείων, από το καινούριο εκπαιδευτικό ξεκίνημα; Η εικόνα αυτή ποτέ δεν κουράζει, ποτέ δεν πειράζει. Υπάρχει κάποιος που δεν νοσταλγεί έστω και μια σκηνή της σχολικής ζωής του; Η επαναληψιμότητά της χάνεται από τη γλυκιά προαναγγελία του μέλλοντος, ενός καλύτερου μέλλοντος, γιατί στη μόρφωση της νέας γενιάς χτίζεται το μέλλον κάθε κοινωνίας. Αυτές οι αμέτρητες καθημερινές πορείες προς τα σχολεία σε όλη την Ελλάδα είναι οι γέφυρες για την κατάκτηση του μέλλοντος μας, για την καλυτέρευση της κοινωνίας, για την ομορφιά της ζωής. Οι μαθητές και οι μαθήτριες είναι η ζωντανή ελπίδα μας, η μαγιά της μεγάλης προσδοκίας και η αταλάντευτη βεβαιότητά μας.
Αποτίμηση δράσεων διδακτικού έτους 2022-2023
Παιδεία: Μια παιδευτική, μορφωτική σχέση με αμφίδρομη κίνηση. η μία ψυχή κινεί την άλλη και μέσα από την συν-κίνηση (συγκίνηση) τους υψώνονται και οι δύο. (Ι.Θ. Κακριδής)
Μετά το τέλος της φετινής σχολικής χρονιάς έρχεται και η ώρα των αποφάσεων.
Το σχολείο θα θέσει νέους στόχους, θα πραγματοποιήσει καινοτόμα προγράμματα, νέους οραματισμούς με γνώμονα πάντα την παιδεία των μαθητών του. Θα παραμείνει ένας συμπαραστάτης, βοηθός και σύμβουλος στις δύσκολες στιγμές.
Οι απόφοιτοί μας ό,τι και αν επιλέξουν στη ζωή τους τους προτρέπουμε να αφήσουν το ίχνος τους.
Οι γονείς θα επιλέξουν το σχολείο των παιδιών τους.
Οι μαθητές μας που δεν έχουν τελειώσει το σχολείο θα βάλουν τους στόχους τους.
Κυρίες και κύριοι
Σας ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη που μας δείξατε και αυτή τη σχολική χρονιά. Μας εμπιστευτήκατε ό,τι πολυτιμότερο έχετε. Τα παιδιά σας!
Το Αρσάκειο είναι ένας εκπαιδευτικός μη κερδοσκοπικός οργανισμός, καταξιωμένος στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας. Συνδυάζει παιδευτικά την παράδοση και την καινοτομία, τη θεωρία και την πράξη, την αξία του ατόμου και του κοινωνικού συνόλου.
Σκοπός μας είναι το σχολείο μας να διδάξει στα παιδιά την αξία των κοινών δραστηριοτήτων, ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τα αληθινά προβλήματα του κόσμου και της ζωής. Παραμένουμε δίπλα σας προσδοκώντας το επόμενο σχολικό έτος να είναι πιο δημιουργικό, πιο ωφέλιμο, πιο ευχάριστο για τους μαθητές μας.
Παραθέτουμε ενδεικτικά τις δράσεις μας για τη διδακτική χρονιά που πέρασε. Είμαστε σίγουροι πως οι δράσεις αυτές επιβεβαιώνουν το έργο μας, δικαιώνουν τις προσπάθειές μας και αναδεικνύουν το ρόλο των Αρσακείων Σχολείων στη σύγχρονη εκπαίδευση. Με αυτές τις σκέψεις σας αποχαιρετούμε και σας ευχόμαστε οι πιο όμορφες προσδοκίες σας και τα πιο μαγικά όνειρα να έχουν το χρώμα του καλοκαιριού.
Η Διευθύντρια
Ο Σύλλογος Διδασκόντων
Δείτε τις δράσεις μας, εδώ.
