Οι μαθητές/ τριες της Στ΄ τάξης του Β΄ Αρσακείου-Τοσιτσείου Δημοτικού Σχολείου Εκάλης στο πλαίσιο της συμμετοχής τους στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Υιοθεσία πλοίου: Adopt a Ship» την Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2025 επισκέφτηκαν το Ναυπηγείο ΑΤΛΑΣ.
Αρχικά, ενημερώθηκαν για την μακραίωνη ναυτική παράδοση της χώρας μας συνειδητοποιώντας με έναν εύληπτο τρόπο ότι η Ελλάδα υπήρξε από την αρχαιότητα, έως σήμερα πρωτοπόρος στη ναυτιλία και στη ναυπήγηση, γεγονός που συνεχίζει να αντανακλάται στη σύγχρονη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, όπου η τεχνολογία συναντά τη γνώση και την εμπειρία.
Στη συνέχεια, κατά την περιήγηση στο Ναυπηγείο ΑΤΛΑΣ- έναν από τους παλαιότερους και σύγχρονους πυρήνες ναυπηγικής δραστηριότητας στην Ελλάδα –οι μαθητές/ τριες είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά τις βασικές υποδομές του ναυπηγείου και τις εξειδικευμένες εργασίες που πραγματοποιούνται, όπως μηχανολογικές και ηλεκτρολογικές επισκευές, εργασίες συντήρησης mega- yachts κ.ά. Έμαθαν, επίσης, ότι το 2024 ο ΑΤΛΑΣ απέκτησε τον μεγαλύτερο παγκοσμίως υπερσύγχρονο τηλεοπτικό γερανό ανυψωτικής ικανότητας 1.200 τόνων, ο οποίος δίνει τη δυνατότητα στο ναυπηγείο να εξυπηρετεί mega και giga yachts έως 70 μέτρα λειτουργώντας με ακρίβεια χιλιοστού και μπορεί να επιχειρεί σε κάθε καιρική συνθήκη.
Ξεχωριστή ήταν η επικοινωνία με τον Κ. Ψαρρό, ναυπηγό, ο οποίος με συγκινητικό ενδιαφέρον για τους μικρούς ακροατές του, τους μίλησε για το πλοίο της Κερύνειας, ένα από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά ευρήματα της παγκόσμιας ναυτικής ιστορίας. Επρόκειτο για το αρχαίο ελληνικό εμπορικό πλοίο του 4ου αιώνα π.Χ., μήκους περίπου 14μ και πλάτους 4,5 .τμ.. που εντοπίστηκε τυχαία το 1965 και ανελκύστηκε το 1967- 1969 κοντά στην Κερύνεια.
Το ναυπηγείο του κ. Ψαρρού ανέλαβε να κατασκευάσει αντίγραφό του, γνωστό ως «Κερύνεια ΙΙ», αφού εκεί υπήρχε η ειδική υποδομή και η τεχνογνωσία για παραδοσιακή ξυλοναυπηγική. Με υπερηφάνεια είπε πως το Κερύνεια ΙΙ πήρε μέρος στη μεγάλη ναυτική παρέλαση για τα 100 χρόνια του Αγάλματος της Ελευθερίας.
Ο κ. Ψαρρός εξέφρασε την λύπη του για την εγκατάλειψη της παραδοσιακής ναυπηγικής παράδοσης, για την καταστροφή παραδοσιακών ξύλινων σκαριών. «Τα σκάφη είναι ζωντανά πλάσματα της θάλασσας, δεν είναι σκέτο ξύλο», διατράνωσε. «Αν τα είχαμε προστατεύσει, όχι μόνο δεν θα χάναμε την παράδοσή μας, αλλά θα είχαν διατηρηθεί ζωντανά και πολλά επαγγέλματα, όπως οι ξυλουργοί και οι καλαφάτηδες».
Η επίσκεψη ολοκληρώθηκε με απόλυτη επιτυχία. Οι μαθητές/ τριες επέστρεψαν στο σχολείο με πολύτιμες αποσκευές, όπως τη γνώση, την ευαισθητοποίηση, τον προβληματισμό, τον θαυμασμό για τις δημιουργίες του ανθρώπινου νου, την τεχνολογία και πάνω απ’ όλα με την επίγνωση ότι η σύγχρονη ελληνική ναυτιλία αποτελεί διαχρονικό επίτευγμα της παραδοσιακής ελληνικής ναυτοσύνης.
