Γράφουν οι μαθήτριες Ζέτα Παππά και Ευτυχία Χρυσάνθη (Β2)
Το σύστημα υγείας στην Ελλάδα μοιάζει μάλλον με έναν κολοσσό, που παλεύει να σταθεί όρθιος, πολύ μακριά από την αρμονία και τη σοφία που χαρακτήριζαν την εποχή του Ασκληπιού. Ανάμεσα σε ελλείψεις προσωπικού, καθυστερήσεις και ανεπαρκείς υποδομές, η φωνή των πολιτών γεμίζει από παράπονα και απογοήτευση…
Αν ο Ασκληπιός αντίκριζε το σημερινό σύστημα υγείας, θα στεκόταν με την αξιοπρέπεια του αρχαίου θεραπευτή και θα θύμιζε πως η ιατρική δεν ήταν ποτέ απλή πρακτική, αλλά μια βαθιά πνευματική αποστολή, όπου ο χώρος, ο άνθρωπος και η φροντίδα λειτουργούσαν ως «ενιαίο σώμα». Βλέποντας τις ελλείψεις προσωπικού, την εξάντληση των γιατρών, τις καθυστερήσεις και τη φθορά των υποδομών, θα εξέφραζε τη θλίψη του για το πώς η ισορροπία της θεραπείας έχει διαταραχθεί. Θα υπογράμμιζε ότι στα παλιά Ασκληπιεία η ίαση δεν περιοριζόταν στη θεραπεία του σώματος, αλλά γεννιόταν μέσα από την ηρεμία, την καθαρότητα του περιβάλλοντος και τη βαθιά πίστη στην αξία του κάθε ανθρώπου. Επίσης, θα σχολίαζε την ανισότητα στην πρόσβαση. Ακόμη κι αν οι θεραπείες σήμερα είναι πιο εξελιγμένες από ποτέ, γνωρίζουμε πως δεν είναι όλοι σε θέση να επωφεληθούν ισότιμα. Ο Ασκληπιός, ως θεός της ίασης για όλους όσοι έφταναν στο Ασκληπιείο, πιθανότατα θα θεωρούσε άδικο η υγεία να εξαρτάται από οικονομικούς ή κοινωνικούς παράγοντες. Τέλος, θα μας θύμιζε τη σημασία της πρόληψης, αφού οι αρχαίοι έδιναν μεγάλη έμφαση στον τρόπο ζωής ως βάση για την υγεία. Σήμερα, παρότι γνωρίζουμε επιστημονικά πόσο σημαντική είναι η πρόληψη, συχνά εστιάζουμε στη θεραπεία αντί στη διατήρηση της υγείας.
Βέβαια, ο Ασκληπιός θα αναγνώριζε και το φως, που επιμένει να διαπερνά τις δυσκολίες. Η σύγχρονη ιατρική έχει επιτεύγματα, που θα έμοιαζαν με «θαύματα» για την αρχαιότητα: χειρουργικές επεμβάσεις ακριβείας, διαγνωστικές απεικονίσεις, εξελιγμένα φάρμακα. Πιθανότατα, θα αναγνώριζε ότι η επιστημονική γνώση έχει κάνει άλματα! Επίσης, ο Ασκληπιός θα έβλεπε και την αφοσίωση εκείνων, που συνεχίζουν να υπηρετούν την υγεία με δύναμη και ευγένεια, παρά τις αντιξοότητες.
Μέσα σε αυτή τη διαδρομή, ανάμεσα στη φθορά και την ελπίδα, η μορφή του Ασκληπιού λειτουργεί ως υπενθύμιση πως η υγεία δεν είναι απλώς ένας θεσμός, αλλά μια ζωντανή σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο και τη φροντίδα που δικαιούται. Ο Ασκληπιός θα θαύμαζε τις δυνατότητες της σύγχρονης ιατρικής, αλλά θα μας καλούσε να ξαναβρούμε την ισορροπία ανάμεσα στην τεχνολογία, την ανθρωπιά και τη φροντίδα, που μετατρέπεται σε πράξη ευθύνης, σεβασμού και αληθινής θεραπευτικής πρόθεσης. Εμείς, πάντως, πιστεύουμε πως το σημερινό σύστημα υγείας, παρά τις πληγές του, μπορεί να ξαναβρεί τον προορισμό του!
