Το Αρσάκειο Λύκειο Θεσσαλονίκης εγκαινίασε εφέτος, σχολικό έτος 2015-2016, έναν νέο θεσμό: τις "Βραδιές Πολιτισμού". Μαθητές, καθηγητές, γονείς και φίλοι θα συναντώνται κάθε τόσο και θα παρακολουθούν από κοινού διάφορα πολιτιστικά δρώμενα που λαμβάνουν χώρα στην πόλη.
Η «πρεμιέρα» αυτή τής πρωτοβουλίας έγινε με δύο παραστάσεις:
Την Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2015 καθηγήτριες και μαθήτριες παρακολούθησαν, στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς «Μελίνα Μερκούρη», την παράσταση «Εγώ ο Θουκυδίδης, ένας Αθηναίος» με την Άννα Κοκκίνου. Η ηθοποιός, καθισμένη σε ένα αμαξίδιο και με τη βοήθεια τής τεχνολογίας που αλλοίωνε τη φωνή της, μετέφερε τους θεατές 2.500 περίπου χρόνια πριν, στην εποχή τού Πελοποννησιακού Πολέμου. Θύμισε τα δεινά τού εμφυλίου πολέμου των αρχαίων Ελλήνων, που δυστυχώς επαναλήφθηκαν πολλές φορές κατά τη διάρκεια τής ιστορίας τής ανθρωπότητας. Παρακολουθώντας την παράσταση οι μαθητές αναλογίστηκαν σε ποιο σημείο αθλιότητας μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος όταν καταληφθεί από την αλαζονεία, ώστε να σκοτώνει τον αδερφό του. Προβληματίστηκαν για τη διαχρονικότητα των μηνυμάτων του: γιατί να συμβαίνουν ακόμα τέτοιες καταστάσεις; Η πρόοδος, η ανάπτυξη τού πνεύματος και τής επιστήμης δεν θα έπρεπε να μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους;
Η δεύτερη συνάντηση πραγματοποιήθηκε λίγες μέρες μετά, την Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015, στο Μέγαρο Μουσικής. Αυτή τη φορά συμμετείχαν και γονείς. Παρακολούθησαν τη βωβή κινηματογραφική ταινία "Metropolis", με τη συνοδία μουσικής από την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης. Η ταινία σκηνοθετήθηκε από τον Fritz Lang το 1927, στη Γερμανία, και αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία τού βωβού κινηματογράφου, τόσο για τα επιβλητικά εφέ και τα σκηνικά που χρησιμοποιήθηκαν όσο και για τα πολιτικά μηνύματα που περνούσε. Μια ταινία τόσο παλιά αλλά και τόσο επίκαιρη, αφού στιγματίζει την έπαρση τού τεχνοκρατικού πολιτισμού και τού καπιταλιστικού συστήματος, την εκμετάλλευση τού ανθρώπου από άνθρωπο, την απαξίωση τού αδύναμου από τον ισχυρό. Θυμίζει, όμως, ότι πάντα υπάρχουν και άνθρωποι αγνοί, που παλεύουν για έναν δίκαιο κόσμο και πιστεύουν στην ισότητα μεταξύ των ανθρώπων.
Το μήνυμα που άφησαν και οι δύο παραστάσεις συνοψίζεται, για τους μαθητές, στη φράση-μότο τού "Metropolis": «Ανάμεσα στο μυαλό και τα χέρια πρέπει να παρεμβάλλεται η καρδιά».

• 
•