Αρσάκεια - Τοσίτσεια Εκάλης

«Τώρα αρχίζει το πρώτο μεγάλο ταξίδι. Αγαπήστε το μέλλον. Οι καιροί είναι πάντα απρόβλεπτοι. Θα είναι όμως συναρπαστικοί, αν η ματιά σας βλέπει μακριά. Αποχαιρετήστε το λιμάνι. Μη φοβηθείτε τις ανοιχτές θάλασσες. Η ευχή μας μαζί σας!».

Με αυτά τα θερμά λόγια ο Διευθυντής τού Α΄ Αρσακείου-Τοσιτσείου Λυκείου Εκάλης κ. Ιωάννης Βακαλόπουλος αποχαιρέτησε τους μαθητές τής Γ΄ τάξης που αποφοίτησαν.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 27 Ιουνίου 2022, στις 8 το βράδυ, στο μεγάλο πάρκινγκ τού Σχολείου.

Ο Διευθυντής στην αποχαιρετιστήρια ομιλία του αναφέρθηκε στο μαθητικό παρελθόν, στο φοιτητικό μέλλον αλλά και στις δυσκολίες τής σχολικής χρονιάς.

Στη συνέχεια τον λόγο πήρε ο πρόεδρος τού δεκαπενταμελούς συμβουλίου τού Σχολείου Βασίλειος Αποστόλου, ο οποίος αναφέρθηκε τόσο στις αναμνήσεις του από τη σχολική ζωή όσο και στη σημαντική προσφορά τού Σχολείου και των καθηγητών στους μαθητές.

Κατόπιν ο πρόεδρος τού Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων τού Σχολείου κ. Σκαφιδάς ευχαρίστησε το Σχολείο και τους καθηγητές για την προσφορά τους προς τους μαθητές μας και ευχήθηκε στα παιδιά να επιτύχουν τους στόχους τους και να μην ξεχνούν όσα σημαντικά αποκόμισαν από τη φοίτησή τους στα Αρσάκεια Σχολεία.

Τέλος, εκ μέρους τού Συλλόγου Αποφοίτων Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας (ΣΑΦΕ) σύντομο χαιρετισμό απηύθυνε η πρόεδρος κ. Νονίκη Πέρδικα.

Στο τέλος τής εκδήλωσης οι απόφοιτοι παρέλαβαν το απολυτήριό τους και το αναμνηστικό τους δώρο, το βιβλίο τής Μαρίας Ευθυμίου "Ρίζες και θεμέλια".

Το Σχολείο εύχεται σε όλους τούς αποφοίτους καλή πορεία στη ζωή τους με υγεία και πολλές επιτυχίες!

 

Ακολουθεί η ομιλία τού Διευθυντή τού Α΄ Αρσακείου-Τοσιτσείου Λυκείου Εκάλης:

«Αγαπημένα μας παιδιά,
Στις 12 τού Σεπτέμβρη, όταν τα σχολεία θα ανοίξουν πάλι, θα είστε ίσως ακόμη σε κάποιο νησί. Δεν θα νοσταλγήσετε φυσικά τη σχολική τάξη. Η τελευταία χρονιά ήταν σκληρή και άχαρη. Ζήσατε την πρώτη μεγάλη δοκιμασία, την πρώτη μεγάλη πρόκληση. Και νικήσατε. Κι αν ο πρώτος στόχος δεν ευοδωθεί, έχετε κερδίσει τη σοφία τής πορείας. Όποιο και να είναι το αποτέλεσμα αύριο, η έκπληξη περιμένει. Η ζωή υφαίνει ατελείωτα μονοπάτια. Καθένας από σάς θα περπατήσει στο δικό του με καρτερία και επίγνωση.
Στις 12 τού Σεπτέμβρη θα στοχαστείτε τα σχολικά σας χρόνια, περιμένοντας το άγνωστο. Θα θυμηθείτε στιγμές όμορφες και στιγμές πικρές. Επιτυχίες και λύπες. Θριάμβους και ήττες. Στα δώδεκα χρόνια αυτής τής υπέροχης πορείας. Θα θυμηθείτε την πρώτη δασκάλα, την προσμονή τού διαλείμματος, τους φίλους, το σχόλασμα, αλλά και τη μοναξιά, τη δυσφορία και τα αδιέξοδα, όταν οι φίλοι σπάνιζαν και η πίεση ξεπερνούσε τις αντοχές.
Περιμένοντας το άγνωστο. Μπαίνοντας στα αμφιθέατρα ανοίγεστε στον κόσμο. Σε έναν κόσμο που απαιτεί, που συνεχώς αλλάζει, που αγνοεί αλλά και ανταμείβει. Έφθασε η στιγμή που θα αρχίσετε να σχεδιάζετε το έργο τής ζωής σας. Μπορείτε.
Η ζωή σας στο Λύκειο στιγματίστηκε από πρωτόγνωρους περιορισμούς. Η πανδημία διεκδίκησε την ελευθερία σας. Στέρησε από εσάς την ζωντάνια τής τάξης. Στέρησε και από εμάς το βλέμμα σας. Έπρεπε να δείξετε δύναμη, υπομονή και ευελιξία. Όλη σας η ημέρα μία οθόνη. Επίπεδη, άψυχη, χωρίς παλμό, αλλά με ατελείωτες απαιτήσεις. Και αντέξατε.
Αυτή η τελευταία χρονιά ήταν το μεγάλο στοίχημα. Πρώτη φορά στο Λύκειο ζήσατε εξετάσεις. Και έπρεπε να αποδείξετε στον εαυτό σας ότι κάθε μεγάλη δυσκολία μπορεί να γίνει μικρή. Φτάσε εκεί που δεν μπορείς, παιδί μου, έλεγε ο Νίκος Καζαντζάκης. Τώρα, σταματώντας για να ανασάνετε στην πρώτη κορυφή, νιώθετε έναν ίλιγγο που συναρπάζει, μια χαρά που σας καλεί να συνεχίσετε.
Οι σπουδές σας πρέπει να είναι γοητευτικές. Αν στην πορεία η καρδιά σας διαφωνήσει, πρέπει να ζητήσετε τη βοήθεια τού νου. Ίσως πρέπει η πορεία να αλλάξει στο επόμενο σταυροδρόμι, ίσως πρέπει να χαράξετε ένα άλλο μονοπάτι, χωρίς να χάσετε από τα μάτια την κορυφή.
Οι σπουδές σας πρέπει να είναι καρποφόρες. Η ανθρώπινη γνώση θα γίνει πλουσιότερη με τις δικές σας ιδέες. Ο σύγχρονος κόσμος χρειάζεται την καθαρή σας ματιά.
Οι σπουδές σας πρέπει να είναι διαρκείς. Ακόμη και αν κλείσει ο κύκλος των πτυχίων, ποτέ δεν θα τελειώσουν οι προκλήσεις τής ζωής. Η ζωή σας θα είναι συνεχής μάθηση. Πορευθείτε αεί διδασκόμενοι.
Μετά τις σπουδές σας στην πατρίδα, θα ανοιχτείτε στα πέρατα τού κόσμου. Θα ζήσετε στην Ευρώπη, στην Αμερική, σε μέρη που δεν φαντάζεστε τώρα. Θα γνωρίσετε νοοτροπίες, πολιτισμούς, χαρακτήρες ανθρώπων. Θα ζήσετε ώρες έντασης, ώρες σιωπής, ώρες αγωνίας και αναμονής. Θα χαρείτε τον κόσμο.
Οι ρυθμοί τής ζωής επιταχύνονται, συχνά γίνονται απάνθρωποι. Οι εξετάσεις που ζήσατε ήταν η πρόγευση. Θα ακολουθήσουν και άλλες πολλές δοκιμασίες αντοχής και υπομονής. Θα νικήσετε πάλι, όπως και τώρα.
Ονειρεύεστε μια σταδιοδρομία. Κι όμως, θα αλλάξετε θέσεις, τόπους, ρόλους, αξιώματα. Αρκεί να έχετε πάντα ως πυξίδα την προσφορά στον άνθρωπο.
Μην ξεχνάτε ότι κάθε μας πράξη αφήνει αποτύπωμα: στους γύρω μας, στο περιβάλλον, στην κοινωνία. Κάθε μας απόφαση είναι μια μικρή συνεισφορά στην εξέλιξη τού κόσμου προς την πρόοδο ή την υποβάθμιση. Και τελικά στο μέλλον των δικών σας παιδιών.
Ο κόσμος προοδεύει και οπισθοδρομεί ταυτόχρονα. Η κοινωνική αδικία δεν έσβησε ποτέ. Ο πλούτος ποτέ δεν μοιράστηκε με σοφία και ο ατομικισμός είναι υπέρτατη αξία πολλών συνανθρώπων μας. Η υποκρισία πλεονάζει στις ηγεσίες. Ακόμη και ο πόλεμος διέλυσε βίαια τις βεβαιότητες τής Ευρώπης. Μη συμβιβαστείτε με την περιρέουσα παρακμή. Οι αξίες των γονιών σας και των δασκάλων σας είναι ο σπόρος των δικών σας αξιών. Μην τον απορρίψετε σε έδαφος άγονο και γυμνό. Χρειάζεται τη φροντίδα σας, καθώς ωριμάζει μέχρι την άνθισή του.
Αγαπημένα μας παιδιά,
Η ψυχή σας δεν βολεύεται πια στην αυλή τού Σχολειού. Η αμφισβήτηση έχει διευρύνει τα όρια τού νου σας. Αυτή η αμφισβήτηση είναι το πρώτο βήμα για την προσέγγιση στην αλήθεια. Την αλήθεια τής επιστήμης, την αλήθεια τής ζωής, την αλήθεια τού εαυτού σας.
Η αμφισβήτηση γεννά ένα γόνιμο χάος. Και το χάος θα γεννήσει ομορφιά και ποίηση, αρκεί να μη φοβηθείτε. Κάποιες στιγμές όλα τα στηρίγματα καταρρέουν και πρέπει να γίνει ένα άλμα. Και κάθε άλμα γεννά νέα ερωτήματα. Και δεν υπάρχουν πάντα οι απαντήσεις. Μη φοβηθείτε τα ερωτηματικά! Αναζητήστε τη δική σας απάντηση.
Όπου κι αν βρεθείτε τιμήστε την Ελλάδα. Την Ελλάδα που έζησε καταστροφές και θριάμβους, την Ελλάδα που ακτινοβολεί την αντανάκλαση τού ήλιου στα κύματα τού Αιγαίου και χαρίζει απλόχερα σε όλο τον κόσμο τη σοφία των αρχαίων πατέρων, την αλήθεια τού Θεού και το παράδειγμα των ηρώων της.
Αγαπητοί μας γονείς,
Χαρείτε με τα παιδιά σας τις νίκες τους. Τα νιώθουμε και εμείς σαν δικά μας παιδιά. Χαρείτε για τους καρπούς των μόχθων σας. Αυτά τα παιδιά ξεχωρίζουν και θα ξεχωρίζουν πάντα. Και αυτό οφείλεται κυρίως σε εσάς. Και θα σας ευγνωμονούν, νιώθοντας ότι άνθησαν όμορφα μέσα στην αγκαλιά τού σπιτιού και τη θαλπωρή τού Σχολειού.
Αγαπημένα μας παιδιά,
Τώρα αρχίζει το πρώτο μεγάλο ταξίδι. Αγαπήστε το μέλλον. Οι καιροί είναι πάντα απρόβλεπτοι. Θα είναι όμως συναρπαστικοί, αν η ματιά σας βλέπει μακριά.
Αποχαιρετήστε το λιμάνι.
Μη φοβηθείτε τις ανοιχτές θάλασσες.
Η ευχή μας μαζί σας.»