Αρσάκεια - Τοσίτσεια Εκάλης
Σύμφωνα με τον Βόλφγκανγκ Γκαίτε, από όλους τους λαούς οι Έλληνες ονειρεύτηκαν το όνειρο τής ζωής με τον πιο ωραίο τρόπο. Και είναι πράγματι ωραίος ο τρόπος με τον οποίο οι μαθητές τής Ε΄2 τού Α΄ Αρσακείου-Τοσιτσείου Δημοτικού Εκάλης, με την καθοδήγηση τής δασκάλας τους κ. Κατερίνας Ταταράκη, ονειρεύτηκαν, σχεδίασαν και υλοποίησαν μια πρωτότυπη διαθεματική εργασία με τίτλο «Ιδέες και όνειρα».
Επίσης, κατά το Ταλμούδ, ένα όνειρο που δεν ερμηνεύτηκε είναι σαν ένα βιβλίο που δεν διαβάστηκε. Κάπως έτσι έγινε η αρχή όταν τα παιδιά διάβασαν το βιβλίο «Τι μπορείς να κάνεις με μία Ιδέα;» (Γιαμάντα Κόμπι, εκδόσεις Λιβάνη). Στο ιδιόχειρο σημείωμα που μια μαθήτρια τής τάξης έδωσε την επόμενη ημέρα στη δασκάλα της πρότεινε:: «Να φτιάξουμε ένα κολλάζ σ’ ένα χαρτόνι και το θέμα να είναι το βιβλίο "Τι μπορείς να κάνεις με μια ιδέα;", άρα να γράψουμε πολλές ιδέες και να τις κολλήσουμε. Μετά να ζωγραφίσουμε την ιδέα μας και να κολλήσουμε το χαρτόνι στην τάξη». Η πρόταση σύντομα διανθίστηκε από ποικίλες άλλες ιδέες διδακτικών δραστηριοτήτων και εφαρμόστηκε κατά το πρώτο τρίμηνο τού σχολικού έτους 2017-2018.
Η εφαρμογή ξεκίνησε, όπως ήταν λογικό, από την ανάγνωση τού βιβλίου, που αποτέλεσε αφορμή συζήτησης και προσπάθειας προσδιορισμού για το τι μπορεί να είναι μία ιδέα, ένα όνειρο. Από την προσωπική σχέση και τον τρόπο ή τον τόπο ζωής μέχρι τις υψηλότατες ευρύτερες αξίες τής απελευθέρωσης από κάποιον ζυγό, τής ελευθερίας ή της πνευματικότητας (ανώτερης μορφής ελευθερία).
Στη συνέχεια, συσχετίζοντας το νόημα τού βιβλίου με το παράδειγμα τού Νίκου Καββαδία, έγινε αναφορά στην προσωπική πορεία τής ζωής τού ποιητή, ο οποίος στην ίδια ηλικία με αυτή των μαθητών (11 χρόνων) ταξίδεψε στην θάλασσα με τον πατέρα του και έκτοτε έζησε πραγματοποιώντας το όνειρό του να ταξιδεύει.
Ο συσχετισμός τού βιβλίου με τον Καββαδία επεκτάθηκε και στη σημασία των αστεριών. Το καθοδηγητικό άστρο τού Βορρά ή ο Σταυρός τού Νότου τού ποιητή συσχετίστηκε με τη σοφή παιδική φράση τού βιβλίου: «Έχτισα ένα καινούργιο σπίτι, ένα με ανοιχτή οροφή, απ’ όπου μπορούσα να κοιτάζω τα αστέρια. Εκεί, στ’ αστέρια, ξέρετε, είναι ασφαλή τα όνειρά μου». Η λογοτεχνική και φιλοσοφική αναφορά στο θέμα ολοκληρώθηκε με την ανάλυση μίας φόρμας που περιείχε αποφθέγματα σχετικά με τα όνειρα.
Ακόμη, με αφορμή κάποιες επισημάνσεις τού βιβλίου σχετικά με τη σημασία τής διαφορετικότητας και τής ικανότητας αντίληψής της, προβλήθηκαν εικόνες που, βασιζόμενες κυρίως στο φαινόμενο τής οφθαλμαπάτης, παρουσίαζαν διαφορετικά είδωλα, ανάλογα με τους τρόπους που εξετάζονταν.
Τέλος οι μαθητές δημιούργησαν το εικαστικό κολλάζ που είχαν οραματιστεί, ολοκληρώνοντας έτσι την προοδευτική πορεία η οποία οδηγεί από το προσχέδιο στην πραγματοποίηση, που δεν είναι άλλη από την πορεία τής ιστορίας τής ανθρώπινης δημιουργίας και εξέλιξης. Κατά κάποιον τρόπο δηλαδή, η υλοποίηση αυτού τού διαθεματικού αποτέλεσε για τα παιδιά τη βιωματική αποδεικτική αλήθεια του!
«Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που πιστεύουν στα όνειρά τους».