Αρσάκεια - Τοσίτσεια Εκάλης
Τη δική τους Ημέρα Μουσικής οργάνωσαν την Παρασκευή 16 Μαρτίου 2018 οι μαθητές τής Ε΄2 τάξης τού Α΄ Αρσακείου-Τοσιτσείου Δημοτικού Εκάλης, με την καθοδήγηση τής δασκάλας τους κ. Κατερίνας Ταταράκη. Η αφορμή δόθηκε από την 7η ενότητα τού βιβλίου τής Γλώσσας και αναπτύχθηκε παράλληλα με το εφετινό διαθεματικό τους πρόγραμμα που έχει τίτλο «Λέξεις, χρώματα και ηχοχρώματα πολιτισμού».
Η πράξη άσκησης τής τέχνης των ήχων ήρθε να εξηγήσει, να επιβεβαιώσει και να διευρύνει όσα χαρμόσυνα η αρχική θεωρητική προσέγγιση είχε εξαγγείλει. Σε μια μαθητική συναυλία που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα διδασκαλίας, οι φωνές των 26 παιδιών ενώθηκαν σε μια αρμονική συμφωνία χαράς. Έχοντας ως μοναδικό κριτήριο και προϋπόθεση συμμετοχής την επιθυμία, κάλυψαν ποικιλία ηχοχρωμάτων, ξεκινώντας από το αριστοτεχνικά εκτελεσμένο στην κιθάρα τής Μαρίλιας νοσταλγικό Yesterday και το εύηχο μενουέτο τού Άρη. Την ομάδα των εγχόρδων ακολούθησε εκείνη των κρουστών, που εκπροσωπήθηκε επάξια από τον Ορφέα, ο οποίος παρουσίασε στους συμμαθητές του μια δική του σύνθεση.
Στη συνέχεια, τη μουσική σκυτάλη πήραν τα λυρικά ντουέτα των κοριτσιών, με τις Νικόλ-Ζωή και Ναταλία, Σοφία Ιωάννα και Μαργαρίτα, καθώς και τις Αριάδνη και Έρση,να ερμηνεύουν ακαπέλα τα ιδιαίτερα και συμβολικά «Γίνε μαζί μου παιδί», «Let me love you» και «The future of humans». Από τον επίλογο δεν θα μπορούσε να απουσιάζει ο βασιλιάς των οργάνων, το πιάνο, στα ασπρόμαυρα πλήκτρα τού οποίου ο Αντώνης, η Τίνα, ο Γιάννης, η Κωνσταντίνα, η Αίγλη και η Ερμίνα βρήκαν και μετέδωσαν ήχους και συναισθήματα συνανθρώπων που είχαν ζήσει σε άλλους τόπους και άλλους χρόνους, αναπαράγοντας το ύφος τής κλασικής, τής ρομαντικής, αλλά και τής σύγχρονης εποχής.
Πάνω και πριν απ’ όλα όμως, η ημέρα αυτή αποτέλεσε για τους μαθητές τού Ε΄2 μια ευκαιρία να βρουν και να μεταδώσουν τα δικά τους προσωπικά συναισθήματα. Κατά την προετοιμασία και την ολοκλήρωση τής συναυλίας στο φωτεινό τους χαμόγελο συναντούσε κανείς μια βαθύτερη και πέραν τής τέχνης χαρά. Ήταν η χαρά τής πολύτιμης διαπίστωσης τής δυνατότητας αποδοχής και αρμονικής ένταξης κάθε ιδιαίτερου και μοναδικού προσωπικού ηχοχρώματος στον ήχο τού συνόλου, στον ωραίο ήχο τής συμφωνίας τής χαράς τού Ε΄2.