Την Πέμπτη 30 Νοεμβρίου οι μαθητές/-τριες του πολυτεχνικού τμήματος (Γ3) πραγματοποίησαν εκπαιδευτική επίσκεψη στη σχολή των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Τα παιδιά μας ξεναγήθηκαν στις οριζόντιες υποδομές της σχολής, παρακολούθησαν παρουσιάσεις στα εργαστήρια συστημάτων ηλεκτρικής ενέργειας, ηλεκτρικών μετρήσεων, καθώς και στο εργαστήριο μικροϋπολογιστών και ψηφιακών συστημάτων. Επίσης, ενημερώθηκαν για το προπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών και τις επαγγελματικές προοπτικές. Η επίσκεψη έκλεισε με την παρουσίαση ηλεκτρικού οχήματος κατασκευασμένου από την ομάδα PROMETHEUS ECO RACING TEAM, που έχει κερδίσει πολλές διακρίσεις και είναι εξολοκλήρου κατασκευασμένο στο ΕΜΠ από φοιτητές. Οι μαθητές/-τριές μας συζήτησαν με τους καθηγητές και τους φοιτητές, διατύπωσαν ερωτήσεις, έλαβαν σημαντικές πληροφορίες και το σημαντικότερο, γνώρισαν επιστήμονες αφοσιωμένους στην επιστήμη τους, την οποία υπηρετούν με μεγάλο πάθος και αμείωτο ενθουσιασμό, στοχεύοντας σταθερά σε ένα καλύτερο αύριο για την ανθρωπότητα.
«Πάει καιρὸς ποὺ πῆρα τὴν ἀπόφαση νὰ κρατηθῶ ἔξω ἀπὸ τὰ πολιτικὰ τοῦ τόπου. Προσπάθησα ἄλλοτε νὰ τὸ ἐξηγήσω. Αὐτὸ δὲ σημαίνει διόλου πὼς μοῦ εἶναι ἀδιάφορη ἡ πολιτικὴ ζωή μας. Ἔτσι, ἀπὸ τὰ χρόνια ἐκεῖνα, ὡς τώρα τελευταῖα, ἔπαψα κατὰ κανόνα νὰ ἀγγίζω τέτοια θέματα· ἐξάλλου τὰ ὅσα δημοσίεψα ὡς τὶς ἀρχὲς τοῦ 1967 καὶ ἡ κατοπινὴ στάση μου - δὲν ἔχω δημοσιέψει τίποτα στὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τότε ποὺ φιμώθηκε ἡ ἐλευθερία - ἔδειχναν, μοῦ φαίνεται, ἀρκετὰ καθαρὰ τὴ σκέψη μου.
Μολαταῦτα, μῆνες τώρα, αἰσθάνομαι μέσα μου καὶ γύρω μου, ὁλοένα πιὸ ἐπιτακτικά, τὸ χρέος νὰ πῶ ἕνα λόγο γιὰ τὴ σημερινὴ κατάστασή μας. Μὲ ὅλη τὴ δυνατὴ συντομία, νὰ τί θὰ ἔλεγα: Κλείνουν δυὸ χρόνια ποὺ μᾶς ἔχει ἐπιβληθεῖ ἕνα καθεστὼς ὁλωσδιόλου ἀντίθετο μὲ τὰ ἰδεώδη γιὰ τὰ ὁποῖα πολέμησε ὁ κόσμος μας καὶ τόσο περίλαμπρα ὁ λαός μας στὸν τελευταῖο παγκόσμιο πόλεμο. Εἶναι μία κατάσταση ὑποχρεωτικῆς νάρκης, ὅπου ὅσες πνευματικὲς ἀξίες κατορθώσαμε νὰ κρατήσουμε ζωντανές, μὲ πόνους καὶ μὲ κόπους, πᾶνε κι αὐτὲς νὰ καταποντιστοῦν μέσα στὰ ἑλώδη στεκούμενα νερά. Δὲ θὰ μοῦ ἦταν δύσκολο νὰ καταλάβω πῶς τέτοιες ζημιὲς δὲ λογαριάζουν πάρα πολὺ γιὰ ὁρισμένους ἀνθρώπους.
Δυστυχῶς δὲν πρόκειται μόνον γι᾿ αὐτὸ τὸν κίνδυνο. Ὅλοι πιὰ τὸ διδάχτηκαν καὶ τὸ ξέρουν πὼς στὶς δικτατορικὲς καταστάσεις ἡ ἀρχὴ μπορεῖ νὰ μοιάζει εὔκολη, ὅμως ἡ τραγωδία περιμένει ἀναπότρεπτη στὸ τέλος. Τὸ δράμα αὐτοῦ τοῦ τέλους μᾶς βασανίζει, συνειδητὰ ἢ ἀσυνείδητα, ὅπως στοὺς παμπάλαιους χοροὺς τοῦ Αἰσχύλου. Ὅσο μένει ἡ ἀνωμαλία, τόσο προχωρεῖ τὸ κακό.
Εἶμαι ἕνας ἄνθρωπος χωρὶς κανένα ἀπολύτως πολιτικὸ δεσμὸ καί, μπορῶ νὰ τὸ πῶ, μιλῶ χωρὶς φόβο καὶ χωρὶς πάθος. Βλέπω μπροστά μου τὸν γκρεμὸ ὅπου μᾶς ὁδηγεῖ ἡ καταπίεση ποὺ κάλυψε τὸν τόπο. Αὐτὴ ἡ ἀνωμαλία πρέπει νὰ σταματήσει. Εἶναι ἐθνικὴ ἐπιταγή.
Τώρα ξαναγυρίζω στὴ σιωπή μου. Παρακαλῶ τὸ Θεὸ νὰ μὴ μὲ φέρει ἄλλη φορὰ σὲ παρόμοια ἀνάγκη νὰ ξαναμιλήσω».
Δήλωση του Γιώργου Σεφέρη κατά της δικτατορίας, 28 Μαρτίου 1969, στο BBC.
Ευχές για τη νέα σχολική χρονιά!
Μια νέα σχολική χρονιά αρχίζει. Στις αποσκευές μας οι όμορφες αναμνήσεις από το καλοκαίρι, αλλά και η ελπίδα να υλοποιήσουμε τα σχέδιά μας με δύναμη και αποφασιστικότητα, να αναπτυχθούμε ως άτομα και να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας σε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας.
Ευχόμαστε σε παλιούς και νέους μαθητές και στους γονείς τους καλή και δημιουργική σχολική χρονιά, υγεία, πρόοδο και κάθε επιτυχία!
Η Διεύθυνση και ο Σύλλογος καθηγητών του Β’ Αρσακείου-Τοσιτσείου Λυκείου Εκάλης.