Η Διεύθυνση και ο Σύλλογος Διδασκόντων του Β’ Αρσακείου Λυκείου Ψυχικού, θέλοντας να τιμήσουν με εκπαιδευτικές δράσεις την Ημέρα Φιλελληνισμού και Διεθνούς Αλληλεγγύης (19 Απριλίου), η οποία γιορτάζεται την ημέρα θανάτου του Λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι το 1824, αποφάσισε να πραγματοποιήσει εκδήλωση στη Βιβλιοθήκη των Αρσακείων Ψυχικού με συνομιλητές τον Ομότιμο Καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας και μέλος του ΔΣ της ΦΕ κ. Βασίλειο Λαμπρινουδάκη και τον ιδρυτή της Εταιρείας για τον Ελληνισμό και τον Φιλελληνισμό και του Μουσείου Φιλελληνισμού κ. Κωνσταντίνο Βελέντζα την Τρίτη 23 Απριλίου.
Η εκδήλωση προετοιμάστηκε κατάλληλα με την προβολή την Δευτέρα 22 Απριλίου στους μαθητές και τις μαθήτριες της Α’ λυκείου ιστορικού ντοκιμαντέρ με θέμα την ιστορία του Φιλελληνικού Κινήματος, που είχε την καλοσύνη να μάς παραχωρήσει το Μουσείο Φιλελληνισμού. Οι μαθητές/τριες παρακολούθησαν με προσοχή το ντοκιμαντέρ συμπληρώνοντας φύλλο εργασίας που είχε συντάξει ο φιλόλογος-ιστορικός Γιάννης Καργάκος.
Την Τρίτη 23 Απριλίου οι κύριοι Λαμπρινουδάκης και Βελέντζας παρακολούθησαν μαζί με το μαθητικό κοινό ολιγόλεπτο βίντεο για τη ζωή και τη δράση του Λόρδου Βύρωνα, το οποίο προετοίμασε ο κ. Καργάκος και εν συνεχεία, απαντώντας σε ερωτήσεις που υπέβαλλε η Διευθύντρια Νέλλη Παππά, συνομίλησαν ενώπιον των μαθητών/τριών για τα εξής θέματα: η αγάπη για την ιστορία-αρχαιολογία και για τη συλλογή ιστορικών κειμηλίων, η προσωπικότητα του Λόρδου Βύρωνα, γνωστές και άγνωστες πτυχές του Φιλελληνισμού, η εκκίνηση του Φιλελληνισμού στην Ευρώπη και η εξέλιξή του, ο πολιτισμός και η ιστορία ως πολύτιμα κεφάλαια της Ελλάδας, πολιτιστικές δράσεις που προάγουν τη θετική εικόνα της χώρας, η Εταιρεία για τον Ελληνισμό και τον Φιλελληνισμό και το Μουσείο Φιλελληνισμού, σύγχρονες εκδοχές του Φιλελληνισμού στην εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Οι δύο συνομιλητές γοήτευσαν το κοινό με την προσήνεια, την απλότητα, την ευφράδεια, τις γνώσεις και το πάθος τους για την ιστορία. Δεσμεύθηκαν ότι θα επιστρέψουν στο σχολείο μας για νέες δράσεις σχετικά με το επετειακό έτος Λόρδου Βύρωνα (2024) και αναχώρησαν, αφού αντάλλαξαν δώρα με τη Διευθύντρια του σχολείου.
Το Β΄ Αρσάκειο Λύκειο Ψυχικού παρουσίασε, στις 2 Απριλίου 2024, ένα αφιέρωμα στον Νίκο Καζαντζάκη, στο θέατρο την Αρσακείων Σχολείων για τη συμπλήρωση 150 χρόνων από τη γέννησή του.
Στο αφιέρωμα η μαθητική κοινότητα ασχολήθηκε με τρία σημαντικά μυθιστορήματα του μεγάλου Έλληνα λογοτέχνη: «Ο Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά», « Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» και «Ο Καπετάν Μιχάλης». Οι μαθητές/τριες ανέγνωσαν αποσπάσματα από τα συγκεκριμένα βιβλία και έκαναν μια σύντομη κριτική αποτίμηση για το κάθε έργο χωριστά.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με μια σύντομη εισαγωγή – χρονολόγιο για τους σημαντικότερους σταθμούς – ορόσημα της ζωής και του έργου του Ν. Καζαντζάκη από την υπο/ντρια Δρ Σοφία Ραπτάκη.
Στην εκδήλωση απηύθηνε σύντομο χαιρετισμό η Δρ Κατερίνα Ζωγραφιστού, πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη.
Ο Αναπληρωτής καθηγητής της Νεοελληνικής Φιλολογίας, του τμήματος Φιλολογίας του ΕΚΠΑ Θανάσης Αγάθος παρουσίασε μια πολύ ενδιαφέρουσα εισήγηση με τίτλο «Ο Νίκος Καζαντζάκης στον κινηματογράφο» αναλύοντας κινηματογραφικές ταινίες με θέματα από τα έργα με τα οποία ασχοληθήκαμε, καθώς και τον «Τελευταίο πειρασμό», σκηνοθετημένα από διάσημους σκηνοθέτες όπως ο Ζυλ Ντασέν, ο Μιχάλης Κακογιάννης και ο Μάρτιν Σκορσέζε.
Η Δρ Αγάθη Μαρκάτη, συνομιλώντας με τους μαθητές/τριες σε έναν σύντομο επίλογο αναφέρθηκε στα σημαντικότερα στοιχεία της συγγραφικής φυσιογνωμίας του Νίκου Καζαντζάκη και τους διαβεβαίωσε ότι στο εξής προστέθηκαν στους 9.000 φίλους της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Ν. Καζαντζάκη από 139 χώρες από όλον τον κόσμο.
Την όλη εκδήλωση πλαισίωσε με ήχους της Κρήτης ο Μάνος Πυροβολάκης, τραγουδιστής, τραγουδοποιός και μουσικός, ο οποίος συνόδευσε με τη λύρα του τους μαθητές μας που χόρεψαν κρητικούς χορούς τους οποίους δίδαξε ο κ. Χρήστος Βραχνός, μαθηματικός του σχολείου μας.
Την Πέμπτη 11 Απριλίου οι μαθήτριες και οι μαθητές του τμήματος θετικού προσανατολισμού Π2 του Β΄ Αρσακείου Λυκείου Ψυχικού επισκέφτηκαν τις εγκαταστάσεις της Ελληνικής φαρμακευτικής βιομηχανίας RAFARM στην Παιανία.
Η κυρία Χριστίνα Βεϊοπούλου (Head of Communications and social media) καλωσόρισε τα παιδιά και ακολούθησε αμέσως, στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο προβολών, εκτενής ενημέρωση των μαθητών/τριών με το πρόγραμμα, τις ομιλήτριες – τους ομιλητές και το αντικείμενο της ενημέρωσης αναλυτικά παρακάτω:
9:45 Γνωρίζουμε τη RAFARM και το Ταξίδι φαρμάκου, Μαρία Κοντάκου (Executive Advisor of the Board)
10:00 Αναπτύξεις φαρμάκων, Λευτέρης Πευκιανάκης (Galenical R&D Manager)
10:15 Κατάθεση, έγκριση, κυκλοφορία, Νικόλ Λέζη (Regulatory Affairs Manager)
10:30 Διάλειμμα – Χυμός – Νερό
10:45 Παραγωγή, Μαρία Κοντάκου (Executive Advisor of the Board)
11:05 QA/QC, Μαρικαίτη Λόντου (QA Manager Quality Operations Group)
11:20 Καριέρα στην φαρμακοβιομηχανία, Μαρία Πετροπούλου (Human Resources Director)
Στις 11:40 ο κύριος Κώστας Χατζέλης (Senior Manager R&D) και η κυρία Σταυρούλα Θεοδωρολέα (Laboratories Compliance Manager) ξενάγησαν τις μαθήτριες και τους μαθητές μας στα εργαστήρια, όπου είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά πώς είναι να δουλεύεις σε μια φαρμακοβιομηχανία σε πραγματικές συνθήκες και σε διαφορετικά αντικείμενα εργασίας. Τέλος, στις 12:30 είχαμε την ευκαιρία για μια ανοιχτή συζήτηση στον χώρο του κυλικείου με σνακ!
Το πνεύμα του 1821 είναι το φρόνημα των παιδιών του. Παιδιών με γενναίο φρόνημα, που δεν κάθονταν φρόνιμα! Όπως τα παιδιά του Μεσολογγίου, οι περίφημοι Γελεκτσήδες. Τα έλεγαν έτσι, γιατί ήταν πάντα «στο γελέκι», δηλαδή, μόνο με το γιλέκο, για να είναι ετοιμοπόλεμα. Έκαναν πετροπόλεμο, έφερναν νερό, περνώντας, κρυφά τις νύχτες, μέσα από το τουρκικό στρατόπεδο, ρίχνονταν με μονόξυλα στη λιμνοθάλασσα ενάντια στα μικρά εχθρικά πλεούμενα και τα κυρίευαν ή τα βύθιζαν. Νύχτες βροχερές ή με αέρα, εισέδυαν στο εχθρικό στρατόπεδο και έσπερναν τον πανικό σκοτώνοντας Τούρκους και αρπάζοντας τρόφιμα, ρουχισμό και όπλα. Τα ονόματά τους έχουν διασωθεί από τον Ιωάννη-Ιάκωβο Μάγιερ, εκδότη των «Χρονικών». Ανάμεσά τους και δύο κορίτσια: Γιωργάκης Χ. Άρτης, Γιωργάκης Κ. Βαλτινός, Τάσος [Νταής] Βορίλας, Πέτρος Γαλιώτος ή Αγγούρας, Τασούλα Γυφτογιάννη, Χρυσάφω Χ. Καραγγελέ, Μανώλης Αντώνης, Μπάκας Γιώργος, Μπούλαλας Σπύρος, Παπαλουκάς γιος του Αντιστρατήγου Αναστασίου Παπαλουκά, Παντολέων Πλατύκας, Ζαφείρης Ν. Ράπεσης - Σφήκας, Μάνθος Τρικούπης.
Το 1821 είναι το φρόνημα του Δημήτρη Μπότσαρη, γιου του ήρωα Μάρκου Μπότσαρη. Όταν μαθεύτηκαν τα νέα για τον θάνατο του πατέρα του στο Κεφαλόβρυσο, ήταν έντεκα ετών. Η μητέρα του άρχισε να μοιρολογά τον ήρωά της. Ο Δημητράκης δεν την άφησε να κλάψει. Γυρίζει και της λέει: «Ο πατέρας σκοτώθηκε για την πατρίδα. Η ψυχή του πάει στον παράδεισο. Μην κλαις, μάνα! Βγάλε τα μαύρα κι άφησε με να πάω στον θείο μου. Θέλω να πολεμήσω στο πλευρό του. Δώσε μου ένα άλογο. Δώσε μου κι άρματα. Μπορώ να τα κρατάω! Θέλω να πάρω πίσω το αίμα τού πατέρα!»
Το 1821 είναι εκείνο το τσοπανόπουλο, που μη έχοντας όπλα, παρακολουθούσε τη μάχη στα Δερβενάκια άπραγο. Ο Κολοκοτρώνης το μάλωσε: «Τι στέκεις έτσι, ορέ Έλληνα, και χαζεύεις; Γιατί δεν τρέχεις και συ να πολεμήσεις τους Περσιάvους;» - «Μα, δεν έχω άρματα, καπετάνιε μου, του δικαιολογήθηκε ο τσοπάνος. Με τι να πολεμήσω;» - «Με τη γκλίτσα σου, μωρέ Έλληνα! Κι αυτή όπλο είναι.» Το τσοπανόπουλο, χωρίς να δώσει απάντηση, έφυγε τρέχοντας και χάθηκε. Όταν τελείωσε η μάχη, παρουσιάζεται μπροστά στον Γέρο του Μοριά ένα θεόρατο παλληκάρι. Κρατά στα χέρια του ένα μαλαμοκαπνισμένο καριοφίλι, το σελάχι του είναι γεμάτο από ασημοκολλημένες κουμπούρες και το ιδρωμένο πρόσωπό του μαυρισμένο από τους καπνούς της μάχης.
- «Ποιος είσαι συ μωρέ;» του φωνάζει ο Γέρος.- «Δε με γνωρίζεις, καπετάνιε; Είμαι ο τσοπάνος, που έστειλες το μεσημέρι να πολεμήσει με τη γκλίτσα του. Έκανα όπως μου είπες. Σκότωσα έναν Τούρκο, τού πήρα τ’ άρματα και... να ’μαι τώρα», του πρόσθεσε, δείχνοντάς του την πλουμιστή αρματωσιά του με περηφάνια. - «Μπράβο μωρ’ Έλληνα», του είπε χαρούμενος ο Κολοκοτρώνης. Και ευχαριστημένος, χτύπησε φιλικά το παλληκάρι στην πλάτη.
