Ο μεγάλος φιλόσοφος του 20ού αιώνα Κορνήλιος Καστοριάδης έχει γράψει:

«Το πιο σημαντικό όμως για να υπάρξει πραγματική εκπαίδευση είναι να πληρούται μια πολύ βασική προϋπόθεση: η εκπαιδευτική διαδικασία να γίνεται αντικείμενο πάθους και από τους εκπαιδευτικούς και από τους εκπαιδευομένους και, για να το πω καθαρά, αν δεν υπάρχει έρωτας αληθινός με το αντικείμενο της εκπαίδευσης, δεν μπορεί να υπάρχει ουσιαστική εκπαίδευση και παιδεία».

Και πάλι μαζί, λοιπόν, για μια αληθινή εκπαιδευτική διαδικασία, που συχνά χρησιμοποιεί την τεχνολογία, αλλά δεν αντικαθίσταται από αυτήν.

Η παιδεία δεν μπορεί να συντελείται μόνο εξ αποστάσεως, γιατί είναι υπόθεση διαπροσωπική. Συντελείται απολύτως διαδραστικά: πρόσωπο με πρόσωπο. Και όλοι μετέχουμε σ' αυτήν την κοινωνία προσώπων, με όλες μας τις αισθήσεις, με όλο μας το είναι.

Ο Πλάτωνας έλεγε ήδη ότι ακόμα και τα τείχη της πόλης εκπαιδεύουν τους ανθρώπους και αυτό είναι μια σημαντική αλήθεια. Συνεχώς διαμορφώνεται ο άνθρωπος, από όλα όσα προσλαμβάνει. Διαμορφώνεται από όλα όσα είναι γύρω του και το σχολείο είναι μία εξαιρετικά έντονη προσλαμβάνουσα και βιωματική κατάσταση.

Και πάλι μαζί, λοιπόν, για να μεταλάβουμε ενσώματοι του φωτός της παιδείας, που απορρέει από τον άνθρωπο και απεθύνεται σ' αυτόν.

Η Διευθύντρια                                             Ο Σύλλογος Διδασκόντων

Αμαλία Μαυροειδή

Ενώ βρισκόμαστε υπό το κράτος μιας πανδημίας, ενώ κατεχόμαστε από τον άδη της λύπης και της απογοήτευσης για τα δεινά του κόσμου, ενώ το αύριο είναι εντελώς αβέβαιο και η ζωή υπόθεση στατιστικής… ειδικά φέτος το Πάσχα προβάλλει ως «λύτρον λύπης».

Η Ανάσταση του Χριστού σημαίνει ακριβώς αυτή την ελπίδα που όμοιά της δεν υπάρχει. Ανίσταμαι, σηκώνομαι, εγείρομαι από την απόγνωση και τη λύπη.

Η Ανάσταση αφορά όλους μας! Γι’ αυτό τραγουδάμε μες στην άνοιξη: «ανοίξτε αγκαλιές ειρηνοφόρες ομπροστά στους Αγίους και φιληθείτε» (Δ. Σολωμός) ή ψάλλουμε το «και αλλήλους περιπτυξώμεθα». Μα και πριν την Ανάσταση, τι εσωτερικό «χαλασμό» αισθανόμαστε, τι γόνιμη συντριβή νοιώθουμε ακούγοντας στην εκκλησία την Κυριακή των Βαΐων: «εκ νυκτός ορθρίζει το πνεύμα μου προς σε ο Θεός…» ή σιγοψέλνοντας τη Μεγάλη Τρίτη το τροπάριο της Κασσιανής, ή παρακολουθώντας τη Μεγάλη Παρασκευή την αποκαθήλωση και τους θρήνους της. Θαλερά τα δάκρυα.

Το Πάσχα φέτος είναι σαφώς πρωτόγνωρο για όλους μας. Ας γίνει το σπίτι μας «οίκος Θεού», «οίκος αναγωγικής πορείας» για να περάσουμε από τη μεγάλη θάλασσα της πνευματικής ευφορίας και της υμνωδίας στην απέραντη κατάνυξη.

Περισσότερα...

Η πρωτομαγιά είναι κομμάτι της ζωής μας. Είναι μία από τις 260 παγκόσμιες ημέρες. Μία πολύ φορτισμένη αλλά και ελπιδοφόρα μέρα. Μία ανοιξιάτικη γιορτή χαράς και λατρείας της βλάστησης με δοξασίες και έθιμα διαχρονικού χαρακτήρα.
Η φυσιογνωμία του Μαΐου στη λαϊκή αντίληψη είναι δίσημη. Συνυπάρχει σε αυτή το καλό και το κακό, η αναγέννηση και ο θάνατος. Συνδυάζει αρχέγονα λατρευτικά στοιχεία. Είναι ο εθιμικός εορτασμός της νίκης της Άνοιξης κατά του Χειμώνα και της κατίσχυσης της ζωής επί του θανάτου.
Η πρωτομαγιά έχει πανάρχαιες ρίζες. Οι αρχαίοι έλληνες, ως φλογεροί φυσιολάτρες, γιόρταζαν το άνοιγμα των λουλουδιών και τον ερχομό της Άνοιξης. Γι’ αυτήν που ο ποιητής έγραψε: «Πιάνω την άνοιξη με προσοχή και την ανοίγω…» (Ελύτης).
Είναι, όμως, και ημέρα μνήμης, στοχασμού, βλέψης και ευθυκρισίας, σύμβολο πάλης των εργατών με στόχους διεκδίκησης και αφύπνισης του δημιουργικού εγώ.

Είναι η αέναη επΑνάσταση.

Η Διευθύντρια Αμαλία Μαυροειδή

Ο Σύλλογος Καθηγητών

Όπως προβλέπεται από τη νομοθεσία, όλοι οι υποψήφιοι για συμμετοχή στις Πανελλαδικές εξετάσεις του 2020 των Γενικών Λυκείων (ΓΕΛ) και των Επαγγελματικών Λυκείων (ΕΠΑΛ), για εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, πρέπει να υποβάλουν στο Λύκειό τους Αίτηση-Δήλωση (Α-Δ) υποψηφιότητας συμμετοχής στις εξετάσεις αυτές. 
Διαβάστε εδώ τις λεπτομέρειες που έστειλε το Υπουργείο παιδείας.