"Πρέπει απ’ αρχής πάλι το ταξίδι ν’ αρχίσει…"

“THINKING ALLOWED”
Teenage students have their say on Human Rights

H πρόταση του Α΄ Αρσακείου Γενικού Λυκείου Ψυχικού, σε συνεργασία με το ιταλικό σχολείο Liceo Statale “Publio Virgilio Marone”, για την υλοποίηση διετούς εκπαιδευτικής στρατηγικής σύμπραξης στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Erasmus+, εγκρίθηκε για χρηματοδότηση. Η σύμπραξη εντάσσεται στο πλαίσιο των προγραμμάτων KA201, με αριθμό έγκρισης KA201 2017-1-IT02-ΚΑ201-036804 Β39G17000930007 και αφορά σύμπραξη 5 σχολείων και του Ιταλικού Εκπαιδευτικού Οργανισμού Formamentis. Συντονιστής του προγράμματος είναι το Ιταλικό σχολείο Liceo Statale “Publio Virgilio Marone”.

Περισσότερα...

«Έμφυτος πάσιν ανθρώποις ο της ελευθερίας πόθος»
Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου έχει περάσει πια στην ιστορία ως κορυφαία στιγμή της λαϊκής αντίστασης ενάντια στη δικτατορία των Συνταγματαρχών. Ο εορτασμός της επετείου της καθιερώθηκε από την πολιτεία επίσημα να γίνεται στις 17 Νοέμβρη, ως ημέρα απόδοσης τιμής σ’ αυτούς που αγωνίστηκαν και έπεσαν για την ελευθερία. Οι μνήμες είναι ακόμα νωπές. Οι εκτιμήσεις πολλές. Αν θέλουμε όμως η 17 Νοέμβρη να διατηρήσει το πραγματικό της περιεχόμενο για τις επόμενες γενεές, πρέπει να απαλλαγεί από τους πομπώδεις πανηγυρισμούς και να μεταβληθεί σε μέρα διδαχής, θύμησης και περισυλλογής. Υπερβολές και παρεκκλίσεις δεν δικαιολογούνται.

Ο Νοέμβριος του '73 ήταν ένας μήνας γεμάτος από γεγονότα με εξαιρετική φόρτιση, όπως διαδηλώσεις, συλλαλητήρια και εκδηλώσεις εναντίον του βάναυσου στρατιωτικού καθεστώτος. Η απόφαση των φοιτητών να κλειστούν στο Πολυτεχνείο στις 14 Νοεμβρίου 1973 κορυφώνει τον αντιδικτατορικό αγώνα, αναπτερώνει το ηθικό του λαού και σφυρηλατεί την ενότητά του ενάντια στη δικτατορία.

Πολεμάει κανείς με ό,τι έχει. Και τα παιδιά του Πολυτεχνείου αποφάσισαν ν΄ αγωνιστούν όπως λέει ο ποιητής «με το μόνο πράγμα που τους έχει απομείνει. μια παλάμη τόπο κάτω απ΄ το ανοιχτό πουκάμισο, με τις μαύρες τρίχες και το σταυρουδάκι του ήλιου. Όπου είχε κράτος και εξουσία η Άνοιξη».

Περισσότερα...

Η κινητοποίηση για ανθρωπιστική βοήθεια στους πλημμυροπαθείς της Μάνδρας είναι γενική. Όλη η χώρα ευαισθητοποιείται προκειμένου να ενισχυθούν και να ανακουφιστούν - και μάλιστα εν μέσω χειμώνος – οι συμπολίτες μας, οι οποίοι επλήγησαν καίρια από την πρόσφατη φονική κακοκαιρία.
Το Α’ Αρσάκειο Λύκειο Ψυχικού ανταποκρινόμενο σε έκκληση της Μητροπόλεως Μεγάρων και Σαλαμίνος, η οποία έχει αναπτύξει ευρύτατη πρωτοβουλία, συγκεντρώνει είδη πρώτης ανάγκης, τα οποία θα παραδοθούν εντός των προσεχών ημερών στην Μάνδρα για να διανεμηθούν άμεσα σε όσους έχουν ανάγκη.


Συγκεκριμένα συλλέγονται τα εξής είδη:

i) Κουβέρτες.
ii) Ρούχα όλων των ειδών.
iii) Ξηρά Τροφή και κονσέρβες.
iv) Τρόφιμα μακράς διαρκείας και είδη προσωπικής υγιεινής.

Θερμή παράκληση, επειδή όλα τα παραπάνω θα διανεμηθούν στους πληγέντες, οι κουβέρτες και τα ρούχα να είναι μόνο καινούργια και σε άριστη κατάσταση και τα είδη τροφίμων να μην έχουν ήδη λήξει ή να μην λήγουν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.
Τα είδη που θα συγκεντρωθούν θα παραδοθούν από αντιπροσωπεία μαθητών στον υπεύθυνο της Μητροπόλεως Μεγάρων, στην Μάνδρα Αττικής.

Παρακαλούμε να ενισχύσετε την προσπάθειά μας.

Η Διευθύντρια
Ο Σύλλογος Διδασκόντων

Συμπληρώνονται φέτος 77 χρόνια από το χάραμα εκείνο της 28ης Οκτωβρίου του 1940.
Ακολουθώντας το δύσκολο δρόμο της μνήμης ανηφορίζουμε σήμερα προς εκείνο το έπος της ελευθερίας, προς εκείνο το έπος «της όμορφης αφροσύνης», επαληθεύοντας τον πόθο του λαού μας να ζήσει ειρηνικά, να ονειρευτεί και να πλάσει πολιτισμό. Σήμερα ανεβαίνουμε στο προσκύνημα των νεκρών που σιωπούν. Ο ασπασμός μας πηγαίνει προς τα χέρια που τσακίστηκαν, το προσκύνημα μας πηγαίνει προς τα πόδια που πελεκίστηκαν. Μέσα μας σηκώνεται ένα γνώριμο τραγούδι, ευγενικό και λυπητερό, ένας κόσμος από αισθήματα και πάθη. Σήμερα σκύβουμε προς τη συνείδηση μας, προς τις εθνικές μας ρίζες. Μέσα μας σείεται ένας λαός. Ένας λαός που δοκιμάστηκε «εν πυρί ως χρυσός εν χωνευτηρίω» και βρέθηκε γνήσιος.
Είναι ο λαός με τις φουστανέλες και με τα μακριά μαλλιά, ο μπαρουτοκαπνισμένος.
Είναι οι νησιώτες με τις μακριές βράκες που μελετούσαν τον ορίζοντα της Μεσογείου ακουμπισμένοι στην κουπαστή της κορβέτας τους ανάμεσα στα κανόνια και τα φορτία ειρήνης.
Είναι οι Φιλικοί με τα εμπορικά τους βιβλία, ο Ρήγας Φεραίος με τη μεγάλη φλογισμένη καρδιά, ο γέρο Κοραής με τα καλαμάρια του και τα χαρτιά του, ο Διονύσιος Σολωμός, ο μοναχικός περιπατητής του Ιονίου, περήφανος, ονειροπαρμένος με τα μαλλιά στον άνεμο και με το βλέμμα στο άπειρο των γαλανών ουρανών.
Είναι οι άνθρωποί μας, τα αδέρφια μας, οι φαντάροι του Κιλκίς και του Σκρα, οι Κρητικοί αγωνιστές, οι Μακεδονομάχοι, οι Δεσποτάδες, οι αρχιμανδρίτες και οι δημοδιδάσκαλοι.
Είναι οι γενεές των κοριτσιών που έκλαιγαν πίσω από τα κλειστά πατζούρια με τα πικρά δάκρυα της δουλείας.
Είναι οι ελεύθεροι κλέφτες, οι πειρατές της Μάνης, οι ταπεινοί ραγιάδες με την ακοίμητη πίστη, οι λυράρηδες που γυρνούσανε τα χωριά ιστορώντας τα πάθη του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας, οι καλόγεροι με τα τουφέκια και με τα μοναστήρια που ήτανε πυριτιδαποθήκες.

Περισσότερα...