Αρσάκεια Ιωαννίνων
Η κ. Ακριβή Κονιδάρη, ψυχολόγος, ερευνήτρια Πανεπιστημίου Uppsala-Sweden, οργάνωσε και υλοποίησε ένα πρόγραμμα ευαισθητοποίησης για τους μαθητές τής Α΄ τάξης τού Α΄ Αρσακείου Γυμνασίου Ψυχικού, μέσω τού οποίου αναδείχθηκαν οι δυσμενείς επιπτώσεις τού φαινομένου τού εκφοβισμού για πολλούς έφηβους στη χώρα μας και παγκοσμίως, καθώς και τα δυσάρεστα συναισθήματα που βιώνουν οι αποδέκτες εκφοβιστικών συμπεριφορών.

Ακολουθεί κείμενο της Ψυχολόγου για το πρόγραμμα:

«Μια από τις πρώτες φωτεινές μέρες της Άνοιξης, συγκεκριμένα στις 5 Μαρτίου, είχα τη χαρά να συναντηθώ και να συνομιλήσω με μαθητές τής Α’ τάξης τού Α’ Αρσακείου Γυμνασίου Ψυχικού.
Το θέμα τής συζήτησης ήταν η έκφραση τών συναισθημάτων και η διαχείριση τού θυμού.
Η ιδέα για αυτή τη συνάντηση είχε δημιουργηθεί μετά τη συμμετοχή μου δύο μήνες περίπου νωρίτερα στην ημερίδα που οργάνωσε το σχολείο με τίτλο «Πέφτω απ' τα σύννεφα» κι έπειτα από πρόσκληση τής Διευθύντριας του Σχολείου κ. Ευδοκίας Πατσιλινάκου.
Δυνατή ανάμνηση από τα μαθητικά μου χρόνια ήταν η μεγάλη χαρά όλων σε κάθε ευκαιρία που μας έβγαζε από το ωρολόγιο πρόγραμμα των μαθημάτων. Ένιωσα λοιπόν ότι αυτό το συναίσθημα ευφορίας θα ήταν πολύ καλή βάση για μια συζήτηση γύρω απ' την έκφραση συναισθημάτων, πράγμα που αποδείχτηκε αληθινό στην πράξη. Η συνάντηση με τα παιδιά έγινε σε κλίμα ζωηρής αλληλεπίδρασης και η συμμετοχή τους ήταν αβίαστη στα θέματα που συζητήσαμε.
Μιλήσαμε για την κατανόηση διαφορετικών συναισθημάτων (θετικών, αρνητικών, σύνθετων, επικαλυπτόμενων)
Επικεντρωθήκαμε στο συναίσθημα τού θυμού και στην αναγνώριση τών πολλαπλών αιτιών και συναισθηματικών φορτίσεων που αποτελούν υπόβαθρό του (το άγχος απόδοσης, τον φόβο απόρριψης, τις δυσκολίες επικοινωνίας με το περιβάλλον)
Τελευταίο βήμα τής συνάντησης ήταν η άσκηση σε απλές τεχνικές χαλιναγώγησης και διαχείρισης τού θυμού, έτσι ώστε να μην «πνίγεται» δημιουργώντας προβλήματα στο μέλλον αλλά να εκφράζεται «για τούς σωστούς λόγους, με τη σωστή ένταση, στους σωστούς αποδέκτες, τη σωστή στιγμή».
Έφυγα με τις καλύτερες εντυπώσεις από τη συνεργασία μου με τη Διευθύντρια, τούς εκπαιδευτικούς και κυρίως την πρόθυμη συμμετοχή των παιδιών και την αναφορά τους σε σύνθετα συναισθήματα, όπως το δέος και η νοσταλγία, τα οποία θεωρώ εξαιρετικά δείγματα συναισθηματικής αναζήτησης. Εις το επανιδείν!»