Μα η γη κι η θάλασσα δε μας χωρίζουν
δεν μπορούν να μας χωρίσουν.
Η γη είναι καλή με τους χειμώνες της, τα δάση,
τις μεγάλες πολιτείες, τα χωράφια, τα εργοστάσια ...
Η θάλασσα είναι καλή με τα υπερωκεάνια,
τα κοπάδια τα χέλια που ψάχνουν τις πόρτες των ποταμιών,
με τις βαρκούλες στα μικρά λιμάνια, τις φουρτούνες,
τα πουλιά που χτενίζουν τ’ άγρια μαλλιά της...
Δες τα παιδιά καθώς τις ζωγραφίζουν
μ’ ένα χοντρό καταγάλαζο κραγιόνι.
Η γη κι η θάλασσα μητέρα
ενώνουν τους ανθρώπους.
Τίτος Πατρίκιος: ΓΗ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑ (απόσπασμα)
(Ποιήματα 1, 1943-1953, εκδ. Κέδρος)
Το νερό είναι το ζωογόνο στοιχείο του πλανήτη μας. Ο άνθρωπος εξακολουθεί να οδηγεί τα βήματά του πάνω στη γη ακολουθώντας τις υδάτινες φλέβες. Όλα τα όντα στηρίζουν την ύπαρξή τους ολάκερη προς το νερό, αφού το νερό είναι η κινητήρια δύναμη.